ထူး၊ ႐ိုးမေရဒီယိုမဂၢဇင္း
ဒီတစ္ပတ္မွာေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲက ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးအေၾကာင္းကုိ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ သူဟာ အစၥလမ္ အမ်ဳိးသမီး လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရာထူးအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အမ်ဳိးသားမ်ားသာျဖစ္ၾကၿပီး အမ်ဳိးသမီးအေရအတြက္ဟာ လက္ခ်ဳိးေရတြက္ႏုိင္တဲ့ ပမာဏသာ ရွိႏုိင္မွာပါ။ အဲဒီထဲကမွ အစၥလမ္အမ်ဳိးသမီး ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးအေၾကာင္းကုိ တင္ဆက္သြားမွာပါ။
သူမကေတာ့ ကမၻာေက်ာ္ကမ္းေျခတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ငပလီကမ္းေျခတည္ရွိတဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း သံတြဲၿမိဳ႕နယ္က ေက်ာင္းတိုက္ေက်း ရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေဒၚခင္အုန္းေရႊပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
“အန္တီရဲ႕သမီးက GTI မွာ ေက်ာင္းတက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကတ္မရွိရင္ ေက်ာင္းကလက္မခံေတာ့ဘူးလို႔ ေက်ာင္း က ထုတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ကမန္ရြာ ၁၉ ရြာရွိသလို GTI ေက်ာင္းသားကလည္း ၁၉ ေယာက္ ရွိတယ္။ အန္တီရဲ႕ သမီး အပါအဝင္ေပါ့ေနာ္။ ဒီကေလးေလးေတြဟာ စီစစ္ေရးကတ္မရွိတဲ့တာေၾကာင့္ အခက္ခဲေတြကို ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္။ ကေလးေတြက ငိုလိုက္၊ ရယ္လိုက္ သူတိုရဲ႕ ပညာေရးေတြ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့အခါ အန္တီလည္း မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ခံစားရတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဒီႏိုင္ငံသား စီစစ္ေရးကတ္ရဖို႔အတြက္ အန္တီလႈပ္ရွားမွ အဆင္ေျပေတာ့မယ္ ဆုိၿပီးရင္ လုပ္လိုက္တာ”
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ျဖစ္လာဖို႔ဟာ သူမရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ မဟုတ္သလို အစၥလာမ္ဘာသာေရးအရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္လည္း အမ်ိဳးသမီး ဦးေဆာင္တယ္ ဆိုတာဟာ ရွားပါးလွၿပီး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူမဟာ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ဝင္ဆန္႔ခဲ့သူတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူမက ဘာေၾကာင့္ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ရတာပါလိမ့္။
“ထဲထဲဝင္ဝင္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကမန္ပါတီဝင္တာလည္း မဟုတ္။ ဒါေပမဲ့့ လူမႈေရးအသိုင္းအဝိုင္း အေနမ်ိဳးနဲ႔ ဦးေဆာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ရြာမွာ အန္တီကို ထည့္ေပးတယ္။ က်မရဲ႕ အမ်ိဳးသားနဲ႔ ေနာက္ရြာထဲက ၃၊ ၄ ေယာက္ပါတယ္။ ရြာကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဦးေဆာင္ၿပီး မခံခ်င္ စိတ္ကေလးနဲ႔ ေပါ့ေနာ္။ အမွန္အကန္ျဖစ္ပါလွ်က္နဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕၊ သားသမီးေတြရဲ႕ အနာဂတ္။ ဒီကေလးေတြရဲ႕ မ်က္ရည္စာေတြကို မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မခံစားႏိုင္ဘူး။ ဒီဟာကို ဦးတည္ၿပီးလုပ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရြာသားေတြက အန္တီရဲ႕လုပ္ရည္ကို ျမင္လာတဲ့ အခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဝင္ေရာက္ အေရြးခံပါ။ ရြာထဲမွာရွိတဲ့ ဆယ္အိမ္မွဴးေတြ၊ ရာအိမ္မွဴးေတြ၊ အမ်ိဳးသားေတြကလည္း အကုန္လုံးကို ေထာက္ပံ့ေပးတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဓိကကေတာ့ ရြာသားေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္၊ ရြာသားေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈေၾကာင့္လည္း အန္တီ အခုလို အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမွဴးတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတာပါ။”
၁၉၉၅ မတိုင္ခင္ကာလေတြက ကမန္တိုင္းရင္းသားေတြဟာ အမ်ိဳးသားမွတ္ပုံတင္ (၃ေခါက္ခ်ိဳး) ကဒ္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအဝင္ ေနရာတိုင္းကို လြတ္လပ္စြာ သြားလာလို႔ ရခဲ့ေပမဲ့ ရခိုင္မွာ အစၥလာမ္မရွိဘူးဆိုၿပီး သတ္မွတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ေက်းရြာအုပ္စုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္အႏိုင္ရရွိခဲ့ေပမယ့္ ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကတ္ မရွိတာေသးေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါမွသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရရွိခဲ့တာပါ။
“ပထမ ၂၀၁၅ က ေရြးတဲ့အခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မခန္႔ဘဲနဲ႔ တစ္ႏွစ္ေနရတယ္။ ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကတ္မရွိလို႔။ ႏိုင္ငံသား မဟုတ္ပါ ဆိုၿပီးရင္ ဟိုအရင္တုန္းက ကိုင္ခဲ့တဲ့ အမတ ၃ ေခါက္ခ်ိဳးရွိတယ္။ ႏိုင္ငံသားကတ္ မရွိဘူးဆိုၿပီးရင္ တစ္ႏွစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး မခန္႔ဘဲ ထားတယ္။ ၂၀၁၇ ဧၿပီလ တစ္ရက္ေန႔မွာမွ တာဝန္စၿပီး ထမ္းေဆာင္ရတယ္”
လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနက စီမံခ်က္နဲ႔ ကြင္းဆင္းလာတဲ့အခါမွာလည္း သံတြဲၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ ကမန္ရြာ ၁၉ ရြာက လူဦးေရစာရင္းျပဳစုၿပီး စီမံခ်က္ ခ်လိုက္တဲ့ အခါမွာ ၃၂၂၈ ဦး ႏိုင္ငံသားကတ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ အဲဒီအနက္ ေဒၚခင္အုန္းေရႊက မပါဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္လည္း စိတ္ညစ္ခဲ့ရ ျပန္ပါတယ္။
“လဝကဝန္ႀကီးဌာနကေပါ့ ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကဒ္လုပ္ေပးဖို႔အတြက္ ကြင္းဆင္းတယ္ေပါ့။ စီမံခ်က္နဲ႔လာတဲ့အခါ သံတြဲၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ ကမန္ရြာ ၁၉ ရြာရဲ႕ လူဦးေရးစာရင္းကို ျပဳစုၿပီးရင္ စီမံခ်က္ခ်လိုက္တဲ့အခါ အားလုံးေပါင္း ၃၂၂၈ ေယာက္ပါတယ္။ အန္တီတို႔ရြာ အပါ အဝင္ေပါ့။ အကုန္လုံးကလည္း ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကဒ္ရသြားတယ္ေပါ့။ အဲဒီကေတာ့ ဒီကြင္းဆင္းမွာပါတာ မဟုတ္။ အဲလိုမ်ိဳးလုပ္ေပး လိုက္ပါဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာမ်ိဳး ကမန္တိုင္းရင္းသားေတြကို ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကဒ္ျပားထုတ္ေပးပါတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ ၂၀၁၆ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔မွာ အန္တီႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကဒ္ရခဲ့တယ္။”
၂၀၁၇ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တာဝန္စတင္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး အခုဆိုရင္ ၃ ႏွစ္ဝန္းက်င္ ၾကာျမင့္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚ ခင္အုန္းေရႊ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ေက်းရြာအုပ္စုထဲမွာ ေက်ာင္းတိုက္နဲ႔ ဇာဒီျပင္ဆိုၿပီး ေက်းရြာ ၂ ရြာပါဝင္ၿပီး အစၥလာမ္ ကမန္ တိုင္းရင္းသား လူဦးေရ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေနထိုင္ပါတယ္။ သက္ေမြးဝမ္ေက်ာင္းအေနနဲ႔ လယ္ယာလုပ္ငန္း အဓိက လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး ငါးဖမ္းလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူ အနည္းငယ္ရွိပါတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေရြးခ်ယ္ခံတဲ့အခါ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္အႏိုင္ရရွိခဲ့ပုံကို “ပထမဆုံးေရြးတဲ့အခါ ဆယ္အိမ္မွဴးက မဲထည့္ရတယ္။ ဆယ္အိမ္မွဴးက ၂၉ ေယာက္ရွိတယ္။ အန္တီက ၂၇ မဲရတယ္။ ေနာက္တခ်ိန္ ဒုတိယအႀကိမ္ျပည္သူလူထုေတြထည့္တဲ့အခ်ိန္မွာအကုန္လုံးက ၂ ရြာ ေပါင္း ၂၂၅ မဲမွာ အန္တီက ၂၁၅ ရတယ္။ က်န္တဲ့ ၁၀ ဦးက မထည့္။ အရင္းတုန္းက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေဟာင္းနဲ႔ အန္တီနဲ႔ၿပိဳင္တာ။ သူက ေယာက္်ားေပါ့။”လို႔ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေဟာင္းဟာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးျဖစ္ေပမယ့္ သူမဟာ အဲဒီလူကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး အႏိုင္ရရွိခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
“ျပႆနာတစုံတရာျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကိုယ္တေယာက္တည္းသြားလို႔ရတဲ့ အခ်ိန္က အဆင္ေျပတယ္။ တခါတေလက်ေတာ့ အိမ္ မွာလည္း လူကအၿမဲတမ္းမရွိ။ သားရွိတယ္။ အမ်ိဳးသားရွိတယ္။ သမက္ရွိတယ္။ ဒါမဲ့ သူတို႔မရွိတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာဆိုေတာ့ ရြာထဲမွာရွိတဲ့ ဆယ္အိမ္မွဴးေတြ၊ ရာအိမ္မွဴးေတြ ေခၚရေတာ့ ကိုယ္က ေရာက္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေစာေနတယ္။ သူတို႔ကို ေစာင့္ရတဲ့ အခါမွာ စိတ္အေႏွာင့္ ယွက္ျဖစ္ရတာေပါ့။ အဲလိုမ်ိဳးအခက္ခဲေတြရွိတယ္။”
အသက္ ၅၂ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေဒၚခင္အုန္းေရႊကေတာ့ သူလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လမ္းမွာ အခက္အခဲေတြရွိရင္လည္း ေနာက္ဆုတ္ေပးတတ္သူ တစ္ဦး မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။
“ကိုယ္က ဒီဟာကိုလက္ခံလိုက္တာဟာ မွားလားဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳး တခါတေလေတာ့ ဝင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္လုပ္မယ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာမ်ိဳးနဲ႔ ေျဖသိမ့္လိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာပါပဲ။”
သူမဟာ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ စစ္ေတြဒီဂရီေကာလိပ္က တရိစာၦန္ေဗဒအထူးျပဳ (Zoology) ကို ဂုဏ္ထူး ၅ ခုနဲ႔ ဘြဲ႔ရရွိ ေအာင္ျမင္ခဲ့သူပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၈၈ အေရးအခင္းေၾကာင့္ေရာ ရတဲ့လစာေၾကာင့္ပါ အစိုးရဝန္ထမ္းအလုပ္ကို မေရြးခ်ယ္ခဲ့ပဲ သူေနထိုင္တဲ့ ရြာေလးမွာ က်ဴရွင္ျပ၊ မုန္႔ေရာင္းစတဲ့ အလုပ္ေတြကို က်ဘမ္းလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
“အန္တီတို႔ ဘြဲ႔ရတဲ့ အခ်ိန္ေလာက္က အစိုးရအမႈထမ္းဝင္လုပ္ၾကတယ္။ အန္တီက မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက လစာ အတိုင္းတာနဲ႔။ အန္တီတို႔နဲ႔ အရြယ္တူေတြက အခုဆိုလို႔ရွိရင္ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ကထိကေတြျဖစ္ေနၿပီ။ ပါေမာကၡေတြျဖစ္ေနၿပီ။ အန္တီတို႔ အစၥလာမ္ ဘာသာကို ကိုးကြယ္ေပမဲ့ ပညာေရးေလာကမွာ အေႏွာင့္ယွက္ မရွိခဲ့ဘူး။”
သူမရဲ႕ခံယူခ်က္ကေတာ့ “အန္တီက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာအတြက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုအတိုင္းတာမ်ိဳးဘဲ ရင္ဆိုင္ရ အတိုက္အခံေျပာမယ္။ ကိုယ့္မွန္တရားအတြက္ ကိုယ့္ရပ္ရြာအတြက္ဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ မားမားမတ္မတ္ရပ္ၿပီးရင္ လုပ္ေဆာင္မယ္လိုု႔ အန္တီမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္က ရွိၿပီးသား။”လို႔ ေျပာပါတယ္။
သူမအေနနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးေတြထက္ ေက်းရြာေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပိုးေရးေတြကို ပိုမိုဦးစားေပးေနရတဲ့အတြက္ တခါတရံမွာ ခင္ပြန္းအတြက္ ဇနီးေကာင္းမပီသူ၊ သား၊ သမီးေတြအတြက္ မိခင္ေကာင္း မပီသသူျဖစ္ရေပမယ့္လည္း သူမရဲ႕ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ ေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကတဲ့ ေဒသခံေတြအတြက္ကေတာ့ တန္ခိုးေတြေပးစြမ္းႏိုင္သူတစ္ဦးအလားပါ။
770 total views, 1 views today