ထူး | ႐ုိးမေရဒီယုိမဂၢဇင္း

ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေတ စစ္ေတြၿမိဳ႕ကနီ ဆတ္႐ိုးက်ေခ်ာင္းကို ျဖတ္ထိုးထားေရတံတားကို ျဖတ္ပနာ ဆတ္႐ိုးက် ၿမိဳ႕သစ္ရပ္ကြက္ (ကယ္ဆယ္ေရး) ကိုလားေက ေခ်ာင္းထဲမွာ ရပ္နားထားေရ ဘုတ္ႀကီး၊ ဘုတ္ေခ်တိအပါအဝင္ ကုန္တင္ကုန္ခ် လုပ္သားအမ်ားႀကီးကို ခါတိုင္းပိုင္ ျမင္တိြမိကတ္ပါဖို႔။

ယင္းပိုင္ျမင္တိြနီက်မဟုတ္ဘဲ ႏြီရာသီေရာက္လာေက ထထူးဆဆန္းျမင္တိြရဖို႔ အရာတစ္ခုရွိနီပါေရ။ ယင္းခ်င့္ကေတာ့ေက ဆတ္႐ိုးက် တံတားေအာက္က ဘဝကို ထူးဆန္းစြာ ျဖတ္သန္း႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားနီကတ္ရေရ ႏြီရာသီ ဂုံးေကာက္လုပ္သားတိျဖစ္ပါေရ။ ေဒတစ္ ပတ္မွာေတာ့ သူ႐ုိ႕က ဂုံးတိကို ဇာအခ်ိန္မွာ၊ ဇာပိုင္ေကာက္ၿပီးေက ဇာနီရာတိမွာ ေရာင္းခ်ကတ္တယ္။ တစ္နိ႔အတြက္ ဝင္ေငြ ဇာေလာက္ရႏိုင္ေရ။ စစြာတိကို လားေရာက္မီးျမန္း တင္ဆက္ပီးလားပါဖို႔။

ႏြီဦးေပါက္ရာသီတေပါင္းလကို ေရာက္ယာဆိုစြာနဲ႔ စစ္ေတြၿမိဳ႕နယ္ ဆတ္႐ိုးက်တံတားေအာက္က ေခ်ာင္းမွာလူတစ္ေယာက္စီဝါးတစ္လုံးစီကိုထူၿပီးေကဝါးမွာ ခ်ဳပ္ (ပိုက္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ဝါးႏွီးျဖင့္ျဖစ္ေစတစ္စုံတစ္ခုထည့္လို႔ရႏိုင္ေစရန္ ျပဳလုပ္ထားေသာအရာ) တစ္ခု၊ ၿခံေခ်တစ္ခုကိုခ်ိဳင္ပနာဝါးကိုကိုင္ၿပီးငုပ္လိုက္၊ ေပၚလာလိုက္လုပ္နီကတ္ေတလူတစ္ခ်ဳိ႕ကိုတြိျမင္ရပါလိမ့္မယ္။

သူ႐ို႕တိစြာစစ္ေတြတစ္ဖက္ကမ္းကေအာင္ခ်မ္းသာ၊ ဆတ္႐ိုးက်နဲ႔ မင္းဒရားခ်ိတ္စေရေက်းရြာတိကလက္လုပ္လက္စားလုပ္ကိုင္လူတိျဖစ္ၿပီးေကတံတားေအာက္မွာဂုံး (ေဒသအေခၚ ဂုံးျဖဴ) လေကာက္ကတ္စြာပါ။ဂုံးကိုဇာပိုင္ပုံစံမ်ိဳးေကာက္ရပါေလ။

“ပထမဆုံးရီထဲမွာဝါးစိုက္တယ္။ စိုက္လို႔ၿပီးစြာနဲ႔ ၿခံတိ၊ အိတ္တိကိုဝါးမွာခ်ိဳင္ထားေရ။ ရီငုပ္ၿပီးေကကုိယ့္လက္တိကိုျပတ္ႏိုင္ဖို႔ပုလင္းကြဲတိ၊ သံတိုသံစတိရွိလားစမ္းၾကည့္ရေရ။ ရွိေရလို႔ဆိုေကနည္းနည္းသိမ္းပလိုက္တယ္။ ၿပီးေကတစ္ဖက္ကာနဲ႔ ဂုံးရွိလား။ မရွိလား။ စမ္းၾကည့္ေရ။ ရွိတယ္ဆိုေကဇာေလာက္ရွိေရ။ အမ်ားရွိလာ။ အနည္းရွိလာ။ ယူခၿပီးေကအထက္မွာခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ေရ။ ဂုံးသီးသန္႔ရွိေရဆိုေကေနာက္တေခါက္မွာၿခံကိုခ်ၿပီးေကလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔က်ဳံးပါယာမနားေယ။”

ပက္ခုံးထက္မွာထမ္းလာေရဂုံးအိတ္ကိုေျမမွာအိမ့္ကနဲပစ္ခ်နာပစၥည္း၊ ပစၥယတိကိုေသခ်ာေအာင္ ထုတ္ပိုးရင္းနဲ႔ ေအာင္ခ်မ္းသာေက်းရြာကခုံးလာေကာက္ေတဦးေမာင္ေက်ာ္ဆန္းကရီထဲမွာဂုံးေကာက္ပုံကိုရွင္းျပစြာျဖစ္ပါေရ။

အထူးသျဖင့္ေတာ့ေကမိုးထပိုင္းျဖားရီက်ခ်ိန္မွာေကာက္ရစြာျဖစ္ၿပီးေကျဖားရီစြာတစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ (၁၅ ရက္တစ္ႀကိမ္စီမွာ) တစ္နာရီစီပုံမွန္ေနာက္က်ေလ့ ရွိေရအတြက္ သူတု႔ိစြာလည္းဒီေရ၏အလ်ဥ္းအတိုင္းလိုက္ၿပီးလားရပါေရ။တစ္လဆိုေကရက္ေပါင္း ၂၀ေလာက္ရာ လုပ္ကတ္ရပါေရ။

“(လဆုတ္) ၃၊ ၄ ရက္နဲ႔လည္းမရသိပါ။ျဖားရီကၾကမ္းသိပါေရ။ ၅ ရက္၊ ၆ ရက္ေလာက္ဆိုေကငုပ္လို႔ရပါယာ။ ၅ ရက္နိေလာက္ကနီဆင္းေရဆိုလို႔ရွိေက ၁၃ ရက္၊ ၁၄ ရက္ေလာက္ထိငုပ္တယ္။ ျဖားရီကတစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ ၁ နာရီေနာက္က်ပါမလား။ ယင္းနန္႔ ေဒနိမွာ ၉ နာရီကလာေရဆိုလို႔ရွိေကေနာက္နိမွာ ၁၀ နာရီမွာလာရေရ။”

တစ္ရက္မွာအခ်ိန္ ၂ နာရီေလာက္ရာလုပ္ရၿပီးေကျဖားရီျပန္တက္လာစြာနဲ႔ လက္စသတ္ကတ္ေလ့ရွိၿပီးေကာက္ေတအခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာက္ယူပုံကိုနားလည္ေကနားလည္သေလာက္ ရက္တြက္ကိုက္ကတ္ပါေရ။

“ၾကားမွာ ၂နာရီခြဲ၊ ၂ နာရီအပိုင္းဆက္ေလာက္ရာငုပ္ရေရ။ ငုပ္နီက်လူတိဆိုေကေတာ့ခါတစ္ရက္ငုပ္လိုက္ေကအမ်ားႀကီးရေကရသေလာက္ ေျမဆီအိတ္နဲ႔ တစ္အိတ္ေလာက္ရတယ္။ ယင္းတစ္အိတ္ကိုေရာင္းလိုက္ေကဖဲသာ ၃ ေသာင္း၊ ၂ ေသာင္းခြဲေလာက္ေတာ့ ရေရ။ ပုံမွန္ေတာ့ေကမဟုတ္ပါ။ ဂုံးနဲ႔တြိေကတိြသေလာက္ေပါ့။”လို႔ ဦးေမာင္ေက်ာ္ဆန္းကေျပာပါေရ။

ရီငုပ္လာေရသက္တမ္းအတိြအႀကံဳအရအၾကာႀကီးရီငုပ္ခံႏိုင္လူတိရွိေရပိုင္ခံႏိုင္ရည္မရွိလူတိလည္းရွိပါေရ။ ဆယ္စုႏွစ္ ၃ ခုေလာက္ ယင္းလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လာေရအသက္ ၄၀ ေက်ာ္အရြယ္ ဦးေမာင္ျဖဴေခ်ကအငယ္ေခ်ကနီလုပ္ကိုင္လာေရအေၾကာင္းကိုအခုပိုင္ရယ္ကာသြမ္းကာနဲ႔ ျပန္ေျပာပါေရ။

“ယင္းခ်င့္ကိုေတာ့ ေျပာလို႔ မရ။ အငုပ္ခံႏိုင္သူလည္းရွိေရ။ အငုပ္မခံႏိုင္လူတိလည္းရွိေရ။ အရင္ကပင္ငုပ္နီက်လူတိဆိုေကခံႏိုင္ရည္ရွိေရ။ အခုလတ္တေလာငုပ္ေရလူတဆိုေကယေလာက္ထိမခံႏိုင္။ က်ေနာ္ဆိုေကကေကာင္းအငယ္ေခ်ခါကပင္ ေဒေခ်ာင္းမွာငုပ္လာစြာ။ အခု (အသက္) ၄ ဆယ္ေက်ာ္နီယာ။ နာရီပတ္ၿပီးေတာ့ ငုပ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္က ၄၊ ၅ မိနစ္ခံႏိုင္ဖို႔စြာမလြယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၃ မိနစ္ေပါ့။”

ရခဲတင္၊ ကုန္တင္ကုန္ခ်၊ ဝါး၊ ေက်ာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာပစၥည္းတိတင္ေဆာင္လာတတ္ေတဘုတ္ႀကီး၊ ဘုတ္ငယ္မ်ိဳးစုံ႐ို႕ဝင္ေရာက္ရာလမ္းေၾကာင္းျဖစ္ေတယင္းဆတ္႐ိုးက်ေခ်ာင္း၏အလယ္မွာဂုံးရွာနီကတ္ရသူတိအတြက္ကအသက္အႏၱရာယ္ကိုလည္းစုိးရိမ္ရျပန္ပါသိေရ။

ဦးေမာင္ေက်ာ္ဆန္းက “တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေျပာထားကတ္ေတ။ ဘုတ္လာေကငုပ္နီေကလည္းဝါးကိုလႈပ္ပလိုက္။ ငုပ္နီေကလည္းယင္းပိုင္တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္နားလည္မႈပီးလို႔ ငုပ္ကတ္တယ္။ ရီထဲမွာငုပ္နီေကဝါးကိုလႈပ္လိုက္စြာနဲ႔ ဘုတ္လာေရဆိုစြာကိုအခ်ိန္းပီးစြာပါေလ။”လို႔ ဆိုပါေရ။

ေဒအလုပ္ကိုအဆင္ေျပလို႔ လုပ္နီရစြာလားဆိုေရမီးခြန္းကိုေတာ့ ဦးေမာင္ျဖဴေခ်က“အဆင္ကဇာေျပပါဖုိ႔လဲေယ။ ယပိုင္လုပ္နီကတ္စြာ။ ေျပေရယပိုင္လို႔ကမရွိ။ အလုပ္မရွိေကအဆင္မေျပ။ ေနာက္ထပ္အလုပ္တိကေကာင္းမလုပ္ဖူး။ ထမ္းကမထမ္းႏိုင္။သူမ်ားတိပိုင္။ သူမ်ားတိကေတာ့ေကလားထမ္းကတ္တယ္။ ေစ်းတိမွာ။ ယပိုင္လည္းမထမ္းႏိုင္။”လို႔ ေသာက္လက္စ ၅ သုံးလုံးေဆးလိပ္ပိုင္းတိုကိုလက္ၾကားညွပ္ၿပီးေကေျဖပါေရ။

အမ်ိဳးသားတိရီထဲကိုဆင္းၿပီးေကအလုပ္လုပ္နီခ်ိန္ ကုန္းထက္ကနီၿပီးေစာင့္ဆိုင္းနီတတ္ေတအမ်ိဳးသမီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုမတြိရေကေလ့ဆတ္႐ိုးက်တံတား၏ ေအာက္ဖက္ေဖာင္ေတာ္မွာထိုင္ၿပီးေကသား၊ သမီးငယ္ ၃ ေယာက္နဲ႔အတူအမ်ိဳးသားကိုေစာင့္ေမွ်ာ္နီသူကေတာ့ မင္းဒရားခ်ိတ္ေက်းရြာကေဒၚတင္တင္ဦးပါ။

“သူ႐ို႕တိဂုံးငုပ္ေကအထက္ကိုတင္ပီးစြာကိုအႀကီး၊ အငယ္ရီြးေရ။ အႀကီးတစ်ီးေရာင္းေရ။ အငယ္တစ္စ်ီးေရာင္းေရ။ အႀကီးဆိုရင္ ၁ ေထာင္က်။ အငယ္ဆိုေက ၄၊ ၅၊ ၈ ရာ။ ဂုံးတိကိုျဖားနဲ႔လိုက္လို႔ ငုပ္ရေရ။ ျဖားရီတက္ေကမငုပ္ရ။ မတက္ေကငုပ္ရေရ။”လို႔ အမ်ိဳးသားက ကုန္းထက္ကိုတင္ပီးထားေရဂုံးတိကိုအငယ္၊ အႀကီးဆိုဒ္ႏွစ္မ်ိဳးခြဲနီရင္းက်န္လက္တစ္ဖက္က ၃ ႏွစ္သားအရြယ္သားငယ္ကိုဖက္ပနာေဒၚတင္တင္ဦးကေျပာျပပါေရ။

အမ်ိဳးသားတိကခုံးေကာက္ၿပီးေရအခ်ိန္မွာေတာ့ ရလာတဲ့ ဂုံးေကာင္တိကိုတခ်ိဳ႕က အိမ္ကိုယူလားကတ္ေတပိုင္တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္းနီးစပ္ရာစီ်းတြိမွာျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းမွာေအာ္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝင္ေရာင္းခကတ္ပါေရ။

ေဒၚတင္တင္ဦးနဲ႔အတူဖခင္ျဖစ္သူကိုကုန္းထက္ကနီၿပီးေကကူညီပီးနီေရဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္အရြယ္ သမီးငယ္က “ပတ္လို႔ေရာင္းပါေရ။မီးေခ်႐ို႕က။”လို႔ မိခင္ျဖစ္သူ၏စကားၾကားျဖတ္ဝင္ေျပာပါေရ။

ေဆာင္းရာပိုင္ရီေအးေရအခ်ိန္၊ မိုးရာသီပိုင္ရီခ်ိဳေရအခ်ိန္တိမွာဂုံးျဖဴကိုရွာမရဘဲနီရာသီပိုင္ရီငံေရအခ်ိန္တစ္ခုတည္းမွာရာရွာေဖြတိြရွိႏိုင္စြာျဖစ္ပါေရ။ ဦးေမာင္ျဖဴေခ်႐ိုု႕ပိုင္ဂုံးေကာက္သမတိကေတာ့ေကနီရာသီကုန္ဖို႔စြာကိုစိုးရိမ္းခရီးဆက္ေနသူတိပါရာ။

 720 total views,  1 views today