ထူး၊ ႐ိုးမေရဒီယိုမဂၢဇင္း
အေျခခံပညာ ေက်ာင္းသူဘဝအရြယ္မွာ ဆိုကေရးတီးၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္းကေန အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာတဲ့ ရခိုင္အႏုပညာရွင္တစ္ဦးအေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ရီလိႈင္းျပာျဖစ္ၿပီး ရခိုင္အဆိုေတာ္ေတြထဲမွာ ပရိသတ္ ေထာက္ခံမႈအားေကာင္းတဲ့ အႏုပညာရွင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတစ္ပတ္မွာေတာ့ သူဟာ အႏုပညာလမ္းေၾကာင္းကို ဘယ္လိုေရာက္လာခဲ့သလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ကေန စတင္ဝင္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ အသက္အရြယ္မွာ အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တာလဲ။ အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ထိုးေဖာက္ခဲ့ရလဲ။ လက္ရွိ အဆိုေတာ္ဘဝမွာ ဘယ္လိုအခက္ခဲေတြကို ႐ုန္းကန္ေနရသလဲ။ ဘယ္အထိ ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းထားသလဲ စသျဖင့္ သူ ေျပာျပတဲ့ သူ႔ဘဝနဲ႔ အႏုပညာအေၾကာင္းကို ယခုသီတင္းပတ္မွာ အစီစဥ္မွာ တင္ဆက္ေပးမွာပါ။
ယခု သီတင္းပတ္မွာ အစီစဥ္မွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ငယ္ငယ္ကတည္းကေန အားကစားကို အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ႐ူးသြပ္ခဲ့သူကေတာ့ မဦးခင္သိန္းပါ။
“ကေလးဘဝတုန္းကေတာ့ အားကစားကို ဝါသနာပါတယ္။ အားကစားသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ တိုက္ကြန္ဒိုကစားတယ္။ေဘာ္ လီေဘာကစားတယ္။ အယ္႐ိုဘစ္ကစားတယ္။ အဲဒီလိုေပါ့။ အဆိုေတာ္ျဖစ္မယ့္ အပိုင္းကိုလည္း အားသြန္ခြန္စိုက္မရွိခဲ့ဘူး။ ဗီဇလို႔ေတာ့ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ အေဖရဲ႕ အႏုပညာေသြးသားပါတဲ့အတြက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ဆိုရင္လည္း ဆိုတတ္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့ အေဖရဲ႕ တိုက္တြန္းမႈ၊ အေဖ့အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ တိုက္တြန္းမႈေတြေၾကာင့္ အဆိုေတာ္ ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။”
ဒီလို အားကစားအေပၚမွာ ႐ူးသြပ္ေနခဲ့ေပမယ့္လည္း အႏုပညာမ်ိဳး႐ိုးက ဆင္းသက္လာတဲ့ မဦးခင္သိန္းဆီမွာ ရွိေနခဲ့တဲ့ထူးခြ်န္မႈကေတာ့ အားကစားအရာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သီခ်င္းေတြကို အလိုလို ဆိုတတ္ေနတာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၃ တန္းႏွစ္အရြယ္ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ ေက်ာင္းမွာ ဆိုကေရးတီၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိင္ခဲ့ၿပီး ျပည္နယ္အဆင့္မွာသာမက ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာလည္း သူက အဆိုပိုင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ဆုေတြ အသီးသီး ဆြတ္ခဲ့ႏိုင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။
“ပထမဦးဆုံး ရခိုင္ဂီတ အႏုပညာေလာကထဲကို မေရာက္ခင္မွာ ၃ တန္းႏွစ္ကတည္းက အမက ဆိုကေရးတီးၿပိဳင္ပြဲေတြဝင္ၿပိဳင္တယ္။ ရ ခိုင္သီခ်င္းအဆိုၿပိဳင္ပြဲေတြ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာဆိုရင္ ဗ်ိဳင္းျဖဴရြာ၊ ဆပ္႐ိုးက်ဖက္မွာ အဆိုၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ရွင္ျပဳပြဲ၊ မဂၤလာေဆာင္၊ အဲဒီလိုပြဲအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာလည္း အေဖက ပြဲထုတ္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ၿပိဳင္ပြဲေတြကေန ျဖတ္သန္းၿပီးမွ အႏုပညာေလာကထဲကိုဝင္လာတာပါ။”
“စစခ်င္း ၃ တန္းႏွစ္ကတည္းက ဆိုကေရးတီးၿပိဳင္ကတည္းေနလည္း ျပည္နယ္အဆင့္ ဆုေတြရတယ္။ ရန္ကုန္သြားတယ္။ ဗဟို အဆင့္ေတြမွာလည္း ဆုရတယ္။ အေဖ့ရဲ႕ေထာက္ပံ့မႈေၾကာင့္ အဲဒီလိုနဲ႔ အားကစားလုပ္လိုက္။ ေက်ာင္းတက္လိုက္။ သီခ်င္းလည္း ဆိုလိုက္နဲ႔႐ႈပ္ ေထြးေနခဲ့တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အႏုပညာလမ္းေၾကာင္းကို ေရာက္လို႔ေရာက္မွန္းမသိ အေဖမွာ အႏုပညာရွင္ေတြနဲ႔ လည္း အမ်ားႀကီး ရင္းႏွီးေတာ့ သူတို႔ ပံ့ပိုးမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။”
အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ဝါသနာျဖစ္တဲ့ အားကစားကတစ္ဖက္၊ ဗီဇလို႔ဆိုလို႔ရတဲ့ သီခ်င္းကတစ္ဖက္၊ ဘဝအ တြက္အေရးႀကီးတဲ့ ေက်ာင္းကတစ္ဖက္နဲ႔ သူဟာနပန္းလုံးေနခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရွင္ျပဳပြဲ၊ မဂၤလာေဆာင္စတဲ့ ႐ိုးရာပြဲေတြမွာလည္း သီခ်င္းေတြကို လိုက္ဆိုခဲ့ပါေသးတယ္။ ၇ တန္း ေက်ာင္းသူ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာကို ေမတၱာပို႔တဲ့ ဓမၼေတး ၂ ပုဒ္ သီဆိုခြင့္ရ ခဲ့ၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာေတာ့ သီခ်င္းအေခြေတြ စတင္ထုတ္ခဲ့ၿပီး “ရီလိႈင္းျပာ”ဆိုတဲ့ အဆိုေတာ္တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
“ကေလးဘဝမွာေတာ့ အခက္ခဲမရွိဘူး။ သုံးတန္းႏွစ္ေလာက္မွာ သီခ်င္းၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ၿပိဳင္ၿပီး ၇ တန္းႏွစ္ေလာက္မွာ ပထမဦးဆုံး အရပ္ ၁၀ မ်က္ႏွာ ေမတၱာပို႔၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဓမၼေတးႏွစ္ပုဒ္ဆိုတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၁၄၊ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္မွာ စၿပီးေတာ့ အႏုပညာေလာက ကို အေျခခ်ၿပီး အေခြေတြထုတ္တယ္။”
မိုႏိုလိုင္းကလာတဲ့ အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ က်ရာသီခ်င္းေတြကို ဆိုႏိုင္ေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုေတာ့ Rock အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ရခိုင္ပရိတ္သတ္ေတြက လက္ခံထားၾကတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
“က်မက ငယ္ငယ္ကတည္းကေန မိုႏိုလိုင္းကလာတာမို႔လို႔ အကုန္လုံးကိုရတယ္။ အခုမဂၤလာေဆာင္ဆိုရင္ မဂၤလာေဆာင္သီခ်င္း၊ ရွင္ ျပဳဆိုလည္း ရွင္ျပဳသီခ်င္းေပါ့။ Show ပြဲဆိုလည္း Show ပြဲသီခ်င္းေပါ့ Rock သီခ်င္းေတြေပါ့။ အားသန္တာက Rock သီခ်င္းပါ။ အကုန္ လုံးကို ဒြန္တြဲၿပီးေတာ့ ဆိုႏိုင္တယ္။ Rock Music ကို အႀကိဳက္ဆုံးပဲ။”
ရခိုင္ျပည္နယ္ဟာ ဆင္းရဲတဲ့ ျပည္နယ္တစ္ခုျဖစ္သလို ျပည္နယ္အတြင္းက စီးပြားေရးအားေကာင္းသူေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈ၊ ျပည္နယ္အဆင့္ ဌာနဆိုင္ရာတာဝန္ရွိလူႀကီးေတြရဲ႕ အားေပးေျမွာက္စားမႈ နည္းပါးမႈေတြေၾကာင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတိုင္းအတာမွာ စီးပြားေရးေနာက္ခံ ရွိတဲ့ အႏုပညာသမားေတြအေနနဲ႔ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာပဲ ရပ္တည္လို႔ ရေပမယ့္ စီးပြားေရးေနာက္ခံမရွိတဲ့ လူငယ္ေတြ၊ ဝါသနာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ကိုယ္ဝါသနာပါရာကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွ ခက္ခဲလွပါတယ္။
“ကိုယ့္ျပည္နယ္အတိုင္းအတာမွာ အႏုပညာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ရပ္တည္လို႔ မရဘူးလို႔ အမထင္တယ္။ အမတို႔က အိမ္ေထာင္ရွင္လည္းျဖစ္ တယ္။ မိန္းကေလးလည္း ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ အႏုပညာကိုနည္းနည္းလုပ္ရင္လည္း အိမ္ရွင္လုပ္စာနဲ႔ စားလို႔ရတယ္ေလ။ အ မ်ိဳးသားေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ရပ္တည္လို႔မရဘူး။ အမအေနနဲ႔ တကိုယ္တည္းသာဆိုရင္ ရပ္တည္လို႔မရဘူး။ အေျခအေနေလးတစ္ခုအ ေပၚမွာပဲ မူတည္လို႔ လုပ္ေနရတာေပါ့ေနာ္။ လုံးဝ ရပ္တည္လို႔ေတာ့ မရဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ့္ျပည္နယ္အတိုင္းအတာမွာက Show ပြဲတစ္ညကို အမ်ားဆုံးက ၅ သိန္းပဲ။ ၅ သိန္းမရတဲ့ အဆိုေတာ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ ၅ သိန္းဆိုတာကလုံးဝ အျမင့္ ႀကီးမွပဲရတာ။ အဲေလာက္အတိုင္းအတာနဲ႔ ဘဝကို ရပ္တည္လို႔ မရဘူးလို႔ေတာ့ အမက ထင္တာေပါ့။”
“ေနာက္ၿပီးေတာ့ စပြန္ဆာေတြ မရွိဘူး။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တို႔ျပည္နယ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြနဲ႔လည္း ဆိုင္ တယ္။ အဲဒီလူေတြက အားေပးေျမွာက္စားမႈေတြလိုတယ္လို႔ ထင္တယ္။ အႏုပညာမွာလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘက္စုံမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာ ဟာ အေရးပါတယ္။ လူေတြကို အပန္းေျဖေဖ်ာ္ေျဖမႈေပးတဲ့ အရာျဖစ္တဲ့အတြက္ စပြန္ဆာေတြ အေခြထုတ္ေပးမဲ့ သူေတြလိုအပ္တယ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း နာေမရွိတဲ့သူေတြကို ထုတ္ေပးတယ္။ ဝယ္ၾကတယ္။ နာေမမရွိတဲ့သူကို မထုတ္ေပးဘူး။ ထုတ္ေပးလိုက္လို႔ သီးခ်င္း မေကာင္းရင္လည္း ထုတ္မေပးၾကဘူး။ အဲဒီလိုလည္း ရွိတာေပါ့။ အကုန္လုံးေပါင္းစည္းလို႔ တန္းတူလုပ္ၾကမွလည္း ေတာ္ရာၾကမယ္လို႔ က်မထင္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္အဆိုေတာ္ျဖစ္ေနသူေတြမကလို႔ ကိုယ္ခ်ျပလိုက္တဲ့ ေခြတစ္ေခြကိုသီခ်င္းလည္းေကာင္း ေနတယ္။ လူေတြနဲ႔လည္း သဟဇာတက်တယ္။ အဲဒီလို သီခ်င္းေတြဆိုေတာ့လည္း တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။”
ျပည္နယ္အတြင္းက လူေတြဟာ တိုင္းရင္းသားဘာသာစကားနဲ႔ ဆိုၾကတာမို႔လို႔ သူတို႔ေနထိုင္တဲ့ ျပည္နယ္တစ္ခုအတြင္းက လူေတြကပဲ သီခ်င္းေခြေတြ ဝယ္ယူအားေပးၾကေလ့ရွိၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလုံးမွာ ေရာင္းခ်လို႔ရတဲ့ အေနအထားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို ျပည္နယ္ေလးတစ္ ခုအတြင္းမွာပဲ ျဖန္႔ၾကရတဲ့အတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေရာင္းအားေကာင္းတဲ့ အေျခအေနေတြကို မႀကံဳၾကရသလို ျပည္နယ္တစ္ခုအတြင္းမွာ ေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းက ဝယ္ယူအားေပးၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
“ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက လူေတြကပဲ ရခိုင္သီခ်င္းကို အားေပးၾကတယ္ေပါ့။ ႏိုင္ငံျခားမွာေရာက္ေနတဲ့ ရခိုင္သူ၊ ရခုိင္သားေတြကလည္း အမ်ားႀကီးအားေပးၾကပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း အဆုိသမားေကာင္းေတြ မထြက္ေပၚေတာ့ဘူး။ ေနာက္ ၿပီးေတာ့ ျပည္နယ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အတြက္လည္း ရပ္တည္ဖို႔ ခက္ခဲ့တယ္ေပါ့။”
အခုလို အဆင္မေျပတဲ့ၾကားထဲက ျဖစ္သလို ႐ုန္းကန္လွဳပ္ရွားလာၾကတဲ့ အဆိုေတာ္ေတာ္ကလည္း မသမာသူေတြရဲ႕ ျဖတ္လမ္းနည္းနဲ႔ စီးပြားေရးရွာ မႈေတြကို အလူးအလဲခံၾကရပါေသးတယ္။ ခိုးကူးေခြျဖန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ မရွိမဲ့၊ ရွိမဲ့ႀကိဳးစားၿပီး ထုတ္ထားၾကတဲ့ လူငယ္ ေတြရဲ႕ ေငြေၾကးဆိုင္ရာျပႆနာေတြကို ထိခိုက္ေစႏိုင္႐ုံသာမကလို႔ တက္သစ္စလူငယ္အဆိုေတာ္ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ေအာင္ ျပဳလုပ္ရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုပ္ရပ္ေတြကို ရပ္တန္႔ၾကဖို႔လည္း အဆိုေတာ္ေတြအားလုံးရဲ႕ ကိုယ္စားသူက ေတာင္းဆို ပါတယ္။
“ရခိုင္ျပည္အတိုင္းအတာကို အေခြ ၅ ေထာင္ေလာက္စီထုတ္ၾကတယ္။ ၃ ေထာင္၊ ၄ ေထာင္ေလာက္ ေရာင္းရရင္လည္း အဆင္ေျပ တယ္။ အဲေလာက္ မေရာင္းလိုက္ရဘဲနဲ႔ ခိုးကူးေခြျဖန္႔ေရာင္းလိုက္တယ္ဆိုရင္ ထိခိုက္နစ္နာတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ စနစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းရ ေတာ့မယ္လို႔လည္း ထင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေအာက္စက္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘယ္မွာထိုးၾကည့္ရမလည္းေပါ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို လည္း စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အားေပးၾကတယ္။ တစ္ဖက္က စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ရင္လည္း ေအာက္စက္မရွိရင္ ဘယ္မွာထိုးၾကည့္ရမလည္း။အဲ ဒီလိုေပါ့ေနာ္။ ခိုးကူးသမားေတြကလည္း မလုပ္သင့္ဘူး။ ရခိုင္ျပည္နယ္ေလးတစ္ခုမွာ လုပ္ေနတာ။ ခိုးကူးလိုက္ရင္ ငါးပါးေမွာက္သြား ေရာေပါ့။ ေနာက္ ဆက္လို႔လုပ္ဖို႔အတြက္လည္း အဲဒီအဆိုေတာတစ္ေယာက္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားတယ္။ ပထမေခြကရလာတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ပဲ ေနာက္ေခြေတြလုပ္ႏိုင္မွာေပါ့ေနာ္။ ခိုးကူးတယ္ဆိုေတာ့ လုံးဝအဆင္မေျပဘူးေပါ့။”
ျပည္မဖက္ကလာတဲ့ အေခြေတြကို ေစ်းႀကီးေပးဝယ္ၾကရေပမယ့္ ကိုယ့္ျပည္နယ္အတြင္းက ေခြေတြကို အနိမ့္ဆုံးေစ်းေတြနဲ႔ ေရာင္းခ်ၾက ရတာ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ ျပည္နယ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ လူတိုင္းကလည္း ေစ်းႏွိမ္ေရာင္းရင္ေတာင္ မဝယ္ယူႏိုင္ၾကတာနဲ႔ အ ခုေနာက္ပိုင္းမွာဆိုရင္ အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာအေခြထိုးၾကည့္ဖို႔ ေအာက္စက္မရွိေတာ့တာစတဲ့အခက္အခဲေတြေၾကာင့္လည္း ျပည္မဖက္က အ ဆိုရွင္ေတြနဲ႔ ျပည္နယ္အတြင္းက အဆိုရွင္ေတြဟာကြာဟရတာျဖစ္သလို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရပ္တည္ဖို႔ခက္ခဲလာၾကတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
“အခုဆိုရင္ ရခိုင္ျပည္က ေခြတစ္ေခြဟာ ၁၅၀၀ ပဲရွိတယ္။ ၁၅၀၀ ကိုေတာင္ ပရိသတ္တစ္ခ်ိဳ႕က ၁၅၀၀ ေတာင္က်သလားေပါ့။ အဲဒီလို ေျပာၾကတာရွိတယ္။ တကယ့္အားေပးခ်င္တဲ့သူေတြကေတာ့ ၁၅၀၀ ဘာျဖစ္လည္းေပါ့။ ကိုယ္တို႔ေတာင္ ဗမာေခြေတြ ေဝလတို႔၊ ၿဖိဳးျမတ္ ေအာင္တို႔ ဒီအတိုင္း MTV ေတာင္မ႐ိုက္ရေသးဘူး။ ၄၀၀၀ ေထာင္ရွိတယ္။ မတို႔က မၿငိဳမျငင္ အားေပးတယ္။ Copy ေခြမႀကိဳက္ဘူး။ Copy အားလည္းမေပးဘူး။ Copy လည္းအဆိုဘူး။ ေသာက္တဲ့ေကာ္ဖီေတာင္မႀကိဳက္ဘူး။ အဲဒီလို သူတို႔ေခြကို ၃၅၀၀၊ ၄၀၀၀ ေတာင္ ဝယ္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္တို႔ေခြေတြက ၁၅၀၀ နဲ႔ေတာင္ မနည္း အံႀကိတ္ေနရတယ္။ အဲဒါေလးေတြမွာ ကြာဟသြားတယ္။ အဲဒီထဲမွာ တစ္ခါ ခိုးကူးေခြက ထြက္လာေသးရင္ေသၿပီ။ ေခြတစ္ေခြထုတ္လို႔ ပိုက္ဆံ သန္း ၃၀ ကုန္ၿပီး ၁၀ သိန္းေလာက္ေတာင္ ျပန္မရလိုက္ရင္ ေနာက္တစ္ေခြထုတ္လို႔ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ စီးပြားေရးေနာက္ခံေလး ရွိမွ လုပ္လို႔အဆင္ေျပၾကတယ္။ ရခိုင္ျပည္က အဆိုေတာ္ေတြ ဟာလည္း အ႐ႈံးခံလို႔ ထုတ္ေနၾကရတာပါပဲ။ အကုန္လုံးလိုလို။”
ဒီလိုအေျခအေနမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္က မ်ိဳးဆက္သစ္ အဆိုေတာ္ေတြအေနနဲ႔ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အရာတစ္ခုကေတာ့ အခက္အခဲေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ထဲက ႐ုန္းကန္ၿပီး ထုတ္တဲ့သီခ်င္းေတြကို တစ္ျခားတိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ အရည္အေသြးမနိမ့္က်ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔လိုတယ္လို႔ သူကဆိုပါတယ္။
“ရခိုင္ဂီတေလာကက မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ေျပာခ်င္တာက ကိုယ္တို႔က ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက အဆိုေတာ္ တစ္ျခားတိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြ မွာလည္း အဆိုေတာ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိၾကတယ္။ ကိုယ့္ျပည္နယ္က သီခ်င္းေတြဟာ သူမ်ားျပည္နယ္က သီခ်င္းေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ တန္းတူ ျဖစ္ေနေအာင္၊ သူတို႔ထက္ မႏွိမ့္က်တဲ့ သီခ်င္းေတြကို ဆိုျပႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။”
အဆိုေတာ္ ရီလိႈင္းျပာရဲ႕ ခံယူခ်က္ကေတာ့ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ အေကာင္းဆုံးလုပ္ျပခ်င္တာပါ။ ဒီအေၾကာင္းကိုလည္း သူက အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ပြဲတစ္ပြဲသြားမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တို႔ကေတာ့ အေကာင္းဆုံးခ်ျပရတာပဲ။ သီးခ်င္းအသစ္ေရာ။ အေဟာင္းေရာေပါ့။ အေဟာင္းခ်ည္း သီးသန္႔ ႀကီးလည္း မဆိုျဖစ္ဘူး။ အသစ္ေလးေတြကို ပရိတ္သတ္ကိုခ်ျပတယ္။ ပရိတ္သတ္က နားမေထာင္ရေသးဘူး။ စင္ေအာက္က လိုက္မဆို ႏိုင္ေသးရင္ေတာင္ ကိုယ္က သီခ်င္းအသစ္ေလးေတြ ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဆိုျဖစ္တယ္။”
အႏုပညာမ်ိဳး႐ိုးက ဆင္းသက္လာသူမို႔လို႔ အႏုပညာလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့အခါ ေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့ေပမယ့္ လူတိုင္းမွာေတာ့ စိတ္ ညစ္စိတ္ပ်က္စရာေတြ ရွိၾကတယ္မဟုတ္လား။ သူကလည္း ဒီလိုအေျခအေနေတြကို ႀကံဳေနရတာဟာ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။
“အႏုပညာေလာကမွာကေတာ့ အေဖရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ အခက္ခဲသိမရွိခဲ့ဘူး။ အခက္ခဲတစ္ခုရွိတာကေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါမွာ စိတ္ပ်က္ရ တာ။ အႏုပညာ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ထပ္တူမက်တဲ့ လူေတြ၊ ကိုယ္ေျပာျပတာ၊ ဆြဲေခၚတာကို လက္မခံတဲ့သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာ့ စိတ္ ပ်က္တာေပါ့။ အဲဒါကေတာ့ လူတုိင္းမွာရွိၾကတာပါပဲ။ လုံးလုံးႀကီးေတာ့ စိတ္ပ်က္တာမရွိဘူး။ မဆိုေတာ့ဘူးဆိုလို႔ ထားလိုက္တဲ့ အခိုက္ တန္႔ေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေသြးအသားထဲမွာ အႏုပညာက စီးဆင္းေနေတာ့လည္း ဆိုျဖစ္သြားတာပါပဲ။”
ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခဲ တဲ့အေျခအေနမွာပဲ ေရာက္ေနပါေစ Rock အဆိုရွင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ရခိုင္ပရိတ္သတ္ေတြရဲ႕ ေထာက္ခံအား ေပးမႈကို အခိုင္အမာရရွိထားတဲ့ ရီလိႈင္းျပာလို႔ လူသိမ်ားတဲ့ မဦးခင္သိန္းကေတာ့ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔ အားအင္အျပည့္နဲ႔ပါပဲ။
“ကိုယ့္ျပည္နယ္အတြင္းမွာေတာ့ ႀကိဳးစားေနဆဲေပါ့ေလ။ ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ထိထိုးေဖာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားလည္းဆိုေတာ့ အရင္က ဝါသနာမပါခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ အႏုပညာကိုပဲခ်စ္တယ္။ ကိုယ္သက္ရွိေနသေရြ႕ေတာ့ အႏုပညာကိုပဲလုပ္သြားမယ္ေပါ့။ လက္ရွိမွာေတာ့ တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာမွာ ထိုးေဖာက္ဖို႔မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ Burma Side ဖက္ကလူေတြနဲ႔လည္း ႐ိွဳးပြဲေတြ သြားရတာေတြရွိတယ္ ေပါ့။ ကိုယ့္ရခိုင္သီခ်င္းေတြကို ၾကားညွပ္ၿပီးေတာ့ဆိုျဖစ္တယ္။ ရခိုင္လိုတစ္မ်ိဳး၊ ဗမာလိုတစ္မ်ိဳး အဲဒီလိုလည္းတစ္ခါတစ္ေလဆိုျဖစ္တယ္။ သူတို႔နားလည္ေအာင္လို႔ေလ။ ထိုးေဖာက္ဖို႔ လက္ရွိမွာ မရွိေသးေပမယ့္လည္း တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ အတိုင္းအတာတစ္ခုခုမွာေတာ့ အခြင့္အေရးရရင္ ဆိုသြားမယ္။”
897 total views, 1 views today