ကုိေအာင္၊ ႐ုိးမေရဒီယုိမဂၢဇင္း
ေဒတစ္ပါတ္မွာေတာ့ ငပလီကမ္းေျခမွာ ခ႐ုခြံေခ်တိကို အမွီၿပဳၿပီး အသက္ေမြးၾကသူတိအေၾကာင္းကို တင္ဆက္ ပီးခ်င္ပါေရ။
ခရုခြံေခ်တိကို အမွတ္တရပစၥည္းေခ်တိ ျပဳလုပ္ေရာင္းခ်ၾကေရ လုပ္ငန္းဟာ ငပလီ အဓိကစီးပြားေရးလုပ္ငန္း တခု ျဖစ္ေနပါေသးေရ။
သူ႐ုိ႕တိ ခ႐ုခြံတိရဖို႔ ဇာပုိင္ရွာကတ္လဲ၊ ဇာပုိင္ပစၥည္းေခ်တိ ျပဳလုပ္ကတ္လဲ၊ သူ႐ုိ႕ စိန္ေခၚမႈတိ ၾကားထဲမွာ သူ႐ုိ႕တိ ဘေဇာင္ ရပ္တည္ေနၾကလဲ စေရအေၾကာင္းအရာတိကို သိရဖို႔ ငပလီေဒသခံတိကို တိြ႕ဆံုေမးျမန္းထားစြာပါ။
ငပလီကမ္းေျခဆိုစြာ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာ လူသိအမ်ားဆံုးနဲ႔ လာေရာက္လည္ပါတ္အပန္းေျဖသူ အမ်ားဆံုး ကမ္းေျခ တခုပါ။ ငပလီကမ္းေျခပတ္၀န္းက်င္က ေက်းရြာတိမွာ ေနထိုင္ၾကသူအမ်ားစုကေတာ့ ကမ္းေျခကိုပဲ အမွီျပဳၿပီး လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ၾကစြာပါ။ ေရလုပ္ငန္း၊ ေဟာ္ေရနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္လုပ္ငန္း ေဒသထြက္ကုန္ ေရာင္းခ်ေရ လုပ္ငန္းတိကို အဓိကလုပ္ကိုင္ၾကၿပီး အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ေပါမ်ားေရေနရာတခုပါ။ ငပလီကမ္းေျခကို လာေရာက္ လည္ပတ္ သူတိုင္းဟာ ပံုသ႑ာန္ အေရာင္အေသြး မ်ိဳးစံုရွိေရ ခရုခြံေလးတိနဲ႔ အလွဆင္ျပဳလုပ္ထားေရ အမွတ္တရ ပစၥည္းတိကို သတိထားမိၾကမွာပါ။
ရွည္လွ်ားေရ ကမ္းေျခတေလွ်ာက္က အမ်ားျပည္သူ အပန္းေျဖရာ ေနရာတိမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဟိုေရႀကီးတိနဲ႔ လမ္းမ တန္းက ဆိုင္တိမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္းက်င္းျပသၿပီး ေရာင္းခ်ေနၾကစြာက ခ႐ုအလွဆင္ပစၥည္းတိပဲ ျဖစ္ပါေရ။ အဲ့ဒီ ဆုိင္တန္းတိထဲမွာ ပစၥည္းတိကို ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ၿပီး ေရာင္းခ်စြာရွိသလို လုပ္ၿပီးသားတိကို တဆင့္ခံ ေရာင္းခ် ၾကစြာတိလဲ ရွိပါေရ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ ကိုယ္တိုင္လဲ ေရာင္းခ်ေရ ပုပုကေတာ့ သူ႔ဆိုင္မွာရႏိုင္စြာတိကို အခုလိုေျပာပါေရ။
“ခရုကလစ္ လက္ပတ္ ဆံထိုး ခ႐ုဆြဲႀကိဳး ခန္းဆီးလိုက္ကာ မီးဆိုင္း ေလးတိ ခ႐ုပန္းအိုးေလးတိ ပန္းျခင္းေလးတိ ေနာက္ၿပီး အ႐ုပ္မ်ိဳးစံု ထုတ္ေရေပါ့။ ခရုနဲ႔ ပတ္သက္ေရ အ႐ုပ္ေခ်တိ။” မပုပုက ေျပာပါေရ။ “ခရုကလစ္မွာ ကပ္ေရဟာဆို ေႂကြေစ့နဲ႔ အေခ်ာေစ့၊ လက္ပါတ္မွာ အဲ့ဒါပဲ အသံုးမ်ားေရ။ ပန္းျခင္း ေတာင္းတိမွာက်ေတာ့ ဂ်ိတ္ေစ့တိ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေရ။ ခန္းဆီးလိုက္ကာမွာက်ေတာ့ ဂံုးေခ်ာခြံေလးတိ ဖက္လိပ္တိေပါ့”
ျဖဴျဖဴ၊ ၀ါ၀ါ၊ ညိဳညိဳ အေျပာက္ေျပာက္ အေရာင္အေသြးမ်ိဳးစံုနဲ႔ ခရုခြံေလးတိက ျမင္သူတိုင္း မၾကည့္ရရင္ မေနနိုင္ ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွာပါ။ ခရုေခ်တိ အဆင္ဆန္းလြန္းလို႔ အတုလို႔ေတာင္ ထင္ၾကေရလို႔လဲ သူက ေျပာပါေရ။
“အမွတ္တရ ပစၥည္းဆိုေတာ့ ဧည့္သည္တိကေတာ့ သူ႔ဟာနဲ႔သူ အကုန္ႀကိဳက္ပါေရ။ ဇာဟာပိုၿပီး ႀကိဳက္ေရလို႔ မရွိဘူး။ သူ႐ုိ႕က ကမ္းေျခမွာပဲ ရစြာကိုး။ လာလို႔ရွိရင္ အထူးအဆန္းပဲ အကုန္လံုး၊ အံ့ၾသလြန္းလို႔ အတုလား အစစ္လားလို႔ေတာင္ အေမးခံရေရ။ ခရုေလးတိက ထူးဆန္းလို႔ေလ … အမ်ိဳးတိက အမ်ားႀကီး အကၽြန္႐ုိ႕ မျမင္ဖူးစြာတိေတာင္ရွိေရ။”
ငပလီ မ-ဇင္ ရပ္ကြက္မွာ ေနထုိင္ေရ ေဒၚလွလွခိုင္ကလည္း ခ႐ုပစၥည္းတိ ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ ေရာင္းခ်စြာပါ။ သူ ေဒလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္လာစြာ မိဘတိ လက္ထက္ကတည္းကျဖစ္ေရလို႔ ေျပာပါေရ။ ငပလီက ဇာေနရာမွာ ဇာပုိင္ ခရုခြံေလးတိ ရႏိုင္သလဲ ဆိုစြာ သူကအခုလို ရွင္းျပပါေရ။
“အဲ့ဒါက ဇာလဲဆိုေတာ့ တရြာကို တမ်ိဳးထြက္ေရ ခရုေလးတိက၊ အမ်ိဳးအစားေလးတိ မတူဘူး။ ဟိုဘက္ ဂ်ိေတၱာဆိ္ုရင္ ခ႐ုအလို႔ ေခၚေရ ေသးေသးေလးတိ၊ ဂ်ိတ္စင္လို႔ ေသာ့ခ်ိတ္လုပ္ေရ ခ႐ုေလးတိ ထြက္ေရ။ ဒီဘက္က ျမျပင္ လင္းသာ လင္းသာက က်ေတာ့ ဂံုးခြံ ျဖဴျဖဴေလးတိထြက္ေရ။ ငပလီကေတာ့မရဘူး ငပလီကို ေက်ာ္ ဇီးျဖဴကုန္း၊ မဇင္၊ အဲ့ဒီက ေႂကြေစ့႐ုိ႕ ေဒါင္ေစ့႐ုိ႕ အဲ့ဒါေလးတိရေရ။”
ထူးျခားလွစြာကေတာ့ ငပလီမွာ တေနရာက တမ်ိဳးစီ ထြက္ရွိေရ ခ႐ုခြံေလးတိကို စုေဆာင္းၿပီး စိတ္ကူးပံုေဖာ္ ဖန္တီး ၾကစြာပါ။ မိုးရာသီမွာ ခ႐ုခြံတိ စုေဆာင္းၿပီး ခရီးလားတိလာေရ အခ်ိန္မွာ အဆင္သင့္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ ထုတ္လုပ္ ထားရေရလို႔ ပုပု ကရွင္းျပပါေရ။
“သူ႔ဟာနဲ႔သူ အခ်ိန္ပီးရေရ။ ခရုလက္ပတ္တကြင္းဆိုရင္ ႀကိဳးမွာကပ္လိုက္စြာဆိုေတာ့ ႀကိဳးထိုးဖို႔ အတြက္ေရာ အဆင့္ ေလးငါးေျခာက္ဆင့္ေလာက္ လုပ္ရေရ။ ထုိးေရလူေရာ ျဖတ္ေရလူေရာ ကပ္ေရလူေရာ ခရုကအစ အခ်ိန္ပီး ၿပီးေတာ့ လုပ္ရေရ မိုးရာသီကတည္းက လုပ္ရေရ။ ေႏြရာသီမွာ လုပ္ေကေတာ့ လိုက္မမီ။ ဒီအလုပ္က အခ်ိန္ပီးၿပီး လုပ္ထားမွ၊ စုထား ေဆာင္းထားမွ။ ေနာက္ၿပီး ခ႐ုတိက ေႏြရာသီေရာက္ေက ကေကာင္းမပြားေတာ့ဘူး။ သူက လႈိင္းႀကီးမွ ပြားစြာ။ ကမ္းေျခရဲ့ေအာက္မွာလႈိင္းနဲ႔ သဲၾကမ္းနဲ႔ အဲလိုမွပြားစြာဆိုေတာ့ မိုးရာသီကတည္းက စုေဆာင္းထားရေရ ေႏြရာသီကေတာ့ ကမ္းေျခမွာလဲ ယင္းေလာက္မရွိေတာ့ဘူး လႈိင္းေသးလားေရအခါ။”
ငပလီကမ္းေျခမွာ ေနထိုင္သူတိက မိုးရာသီမွာ တျခားအလုပ္တိ မလုပ္ႏိုင္ေသးခင္ ခ႐ုခြံေခ်တိ ရွာေဖြေရ အလုပ္က ၀င္ေငြရႏိုင္ပါေရ။ ျမျပင္ရပ္ကြက္မွာေနေရ သဲသဲက ကမ္းေျခမွာ ခရုတိေကာက္ေနသူပါ။ ခရုခြံတိ ရရွိဖို႔အတြက္ ဒီေရက်ခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္း ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တံုးတိၾကားမွာ တင္က်န္ရင္ခေရ ခရုခြံတိကို ရွာေဖြစြာလို႔ ေျပာပါေရ။
“မုိုးတြင္းက်ေက ေကာက္စြာေပါ့။ ေႏြရာသီဆိုေက ေကာက္လို႔လဲ မရေတာ့ဘူး၊ ရွိလဲ မရွိေတာ့ဘူး ေပၚလဲ မေပၚေတာ့ဘူး။ ေဒနိ႔ေတာ့ မုိးထက္ အေစာၾကီးကေနေကာက္ေရ။ ေရအတက္အက်ေပၚမူတည္ၿပီးေတာ့ ေကာက္ရစြာပါ့။ အဲ့ဒါက တၿပီကို ေျခာက္ရာရေရ ေႂကြေလးတိက်ေတာ့ တဘူးကို ရွစ္ရာရေရ။”
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခရုခံြတိ ရစြာနည္းလာေရအတြက္ အမွတ္တရ ပစၥည္းေခ်တိ ထုတ္လုပ္ဖို႔ ကုန္ၾကမ္းရဖို႔ကလည္း အခက္အခဲျဖစ္လာရပါေရ။ ကုန္ၾကမ္းကို တျခားေနရာတိက မွာယူေနရပါဗ်ာလ္။
“အရင္တုန္းကဆိုေတာ့ လြယ္ေရ အခုကေတာ့ နဲနဲ ရွားလားၿပီ ပစၥည္းတိက။ ခရုလဲ သိပ္မပြားယာ၊ ဆိုခါ ကမ္းေျခရွိေရေနရာ ရဲကၽြန္း႐ုိ႕ မန္ေအာင္ကၽြန္း႐ုိ႕ ဂြ ယင္းေနရာတိက ေရာက္ေရ။ ငပလီကမ္းေျခမွာ ေကာင္းမရွိဗ်ာလ္။ ဧည့္သည္ကလဲ မ်ားေရအခါက်ေတာ့ မိုးရာသီခဏပဲ ေႏြရာသီဆိုေတာ့ ေကာက္လို႔ လံုး၀မရွိေတာ့ဘူး ခ႐ုက ရွားလားေရ သေဘာေပါ့။”
ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာစြာ၊ အလြန္အကၽြံ ေက်ာက္နဲ႔ သဲထုတ္လုပ္စြာတိေၾကာင့္ သဘာ၀သြင္ျပင္တိ ေျပာင္းလဲလာၿပီး အေကာင္း အဆိုး ယွဥ္တြဲေနေရ ေျပာင္းလဲမႈတိက ခ႐ုတိ အရင္လို ရွာေဖြမရႏိုင္ျဖစ္ေနရစြာပါ။ ေဒၚလွလွခိုင္က မွတ္မွတ္ ရရျဖစ္ေနေရ အေၾကာင္းအရာကို ခုလို ေျပာပါေရ။
“အကၽြန္႐ုိ႕ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို လင္း႐ိုးေတာင္ဆိုစြာရွိေရ။ အဲ့ဒီေတာင္ႀကီးက ျခေသၤ့တေကာင္ ၀ပ္ေနသလိုပဲ။ ေတာင္ရွည္တန္းႀကီး။ အဲ့ဒီလင္း႐ိုးေတာင္နားမွာ ပုတီးေစ့တိေပၚေရဆိုၿပီးေတာ့ ပုတီးေစ့ ေကာက္သမားတိရဲ့ အဓိကေနရာ။ ပုတီးေစ့တိ ယူမကုန္ဘူး။ ပုတီးေစ့ေကာက္ေရ သူတိဆိုစြာ လင္းရိုးေတာင္ႀကီးနားမွာ ၾကက္မေလးတိ ၀ပ္ေနသလို ခေမာက္ကေလးတိနဲ႔ ဟာ….. အမ်ားၾကီးပဲ၊ အဲ့ဒီမွာ ေလယာဥ္ကြင္း စီမံကိန္းတိလုပ္ေရ ဟုိေရတိ စီမံကိန္းတိ လုပ္ေရအခါ ေက်ာက္လိုေရေလ ေက်ာက္လိုေတာ့ ဒီက ေက်ာက္တူးၾကစြာ။ ေက်ာက္တူးရင္း တူးရင္းနဲ႔ ေက်ာက္ကလဲ ေစ်းကြက္ ၀င္လာေရေလ။ ေစ်းကြက္၀င္ေတာ့ ေက်ာက္တိကို ထုရင္း ထုရင္းနဲ႔ အခု မရွိေတာ့ဘူး လင္း႐ိုးေတာင္ႀကီး။ လင္း႐ိုး ေတာင္ႀကီး ဇာနားမွာလဲဆို ေက်ာက္တပံုပဲရွိေတာ့ေရ။”
ကိုယ့္ဆီက ထုတ္ကုန္ ပစၥည္းေလးတိ ကုိယ့္ကမ္းေျခမွာပဲ ေရာင္းခ်ရသလို တျခားေဒသတိကို တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရစြာလဲ ရွိပါေရ။
“ကမ္းေျခပစၥည္းဆုိေတာ့ ကိုယ့္ကမ္းေျခမွာေတာ့ ပိုၿပီးေရာင္းရေရ။ ပို႔႕ရတာကေတာ့ က်ိဳကၡမီ စက္စဲ၊ က်ိဳက္ထီး႐ိုး၊ ေရႊစက္ေတာ္ ႐ုိ႕ အဲ့လိုေဒသတိ၊ ဘုရားပြဲေတာ္ေလးတိမွာဆို အမွတ္တရေလးတိ ေရာင္းရပါေရ။ တေနရာမွာ တခုတမ်ိဳးစီေပါ့။”
ေယေလ့သင့္ ခရုခြံတိ ရွားလာေရအတြက္ ကုန္ၾကမ္းအခက္အခဲျဖစ္လာေရအတြက္ တျခားေနရာတိကို မွာယူရလို႔ ကုန္က်စ႐ိတ္ကလဲ ပိုလာစြာပါ။ ေခ်ာင္းသာကထုတ္ေရ အမွတ္တရ ပစၥည္းတိရဲ့ လက္ရာကို လိုက္မမွီႏို္င္ေသးစြာကလဲ လုပ္ငန္းမွာ အက်ိဳးအျမတ္နည္းပါးရေရလို႔ ဆိုပါေရ။ ပုပုကေတာ့ သူ႔လုပ္ငန္းအေျခအေနကို အခုလိုပဲ ေျပာပါေရ။
“အရင္တုန္းကေတာ့ ပစၥည္းေပါေရ၊ ေစ်းေပါေရ၊ ေယေလ့သင့့္္ ဒီ ပစၥည္းက သိပ္မေပါက္ဘူး။ လူသံုးနည္းေရ။ ေနာက္ၿပီး ငပလီကမ္းေျခက ေခ်ုာင္းသာနဲ႔ မတူဘူး ေခ်ာင္းသာက လူတိက်ေတာ့ အဆန္း အဆန္းေလးတိ ထြင္တတ္ေရ။ ဒီက လူတိကေတာ့ ႐ိုး႐ုိးပဲ ခ႐ုတလံုးဆို တလံုးလိုက္ ကပ္လိုက္ေရ။ ထြင္ၿပီးမလုတ္တတ္ေရအခါ ႐ုိး႐ိုးသားသား ပစၥည္းေလးလို ျဖစ္ေနေရ။ ဆိုေတာ့ ေစ်းလဲ သိပ္မရ၊ ခုကေတာ့ သူ႔ဟာနဲ႔သူ လူတိက သဘာ၀ပစၥည္းေလးတိ ႀကိဳက္လာေရအခါ ေစ်းကေတာ့ ႀကီးလာေရ။ အကၽြန္႐ုိ႕ ၀ယ္ရေရ ကုန္ၾကမ္းလဲ ႀကီးလာေရ။ ေယေလ့သင့့္္ အျမတ္နည္းလားေရ။ ေရာင္းအား သြက္ေရ။ အျမတ္ နည္းလားေရ။ ကုိယ့္အတြက္ က်န္တာနည္းလားေရ။”
ငပလီေဒသခံတိအတြက္ အရင္က ခ႐ုေကာက္စြာဟာ အဓိက၀င္ေငြရေရ လုပ္ငန္းတခုျဖစ္ခေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ခ႐ု ေကာက္ျခင္းကို အားလပ္ခ်ိန္အပို၀င္ေငြရွာေရ အလုပ္တခုအေနနဲ႔ပဲ လုပ္ႏိုင္ၾကပါေတာ့ေရ။ မ-ဇင္ က ေဒၚခင္ခင္လွကေတာ့ ခရုရွားပါးလာတာ ထုတ္ကုန္ေလ်ာ့နည္းလာတာ တိေၾကာင့္ အခက္အခဲတိကို အမွတ္တရ ပစၥည္းဆိုင္ေလး တဆိုင္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ၿပီး ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားေနပါေရ။
“ခရုမေကာက္ရလို႔ စားစရာမရွိျဖစ္လားေရလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အကၽြန္႐ုိ႕ မိသားစုကေတာ့ ခ႐ုပဲ လုပ္စားတာ။ အကၽြန္႐ုိ႕ကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ၾကပ္တည္းလားေရေပါ့။ ေယေလ့သင့့္္ မႏွစ္ကစလို႔ အကၽြန္႐ုိ႕လဲ ကမ္းေျခမွာ ဆိုင္ထြက္လိုက္ေရေလ။ ခရုပဲ အားကိုးေနလို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ကမ္းေျခမွာ ဆိုင္ထြက္လိုက္ေရ။ ခရုတမ်ိဳးတည္း မဟုတ္ဘူး ငပလီ အက်ၤီ႐ုိ႕ အစံုေပါ့။ ဒီလုိပဲ လုပ္ငန္းကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလားတာေပါ့။”
681 total views, 1 views today