ကုိေအာင္ ၊ ႐ုိးမေရဒီယုိမဂၢဇင္း
ရခိုင္ျပည္နယ္က လူငယ္တိ၏ စိတ္ပိုင္း၊ ရုပ္ပိုင္းအမူအက်င့္တိ ေျပာင္းလဲလာပနာ ေအာင္ျမင္တိုးတက္စီဖို႔၊ ေဒသခံ အမ်ိဳးသမီးတိ၊ အိမ္ရွင္မတိ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းရရွိစီဖို႔၊ နီထိုင္မႈ ပံုစံေျပာင္းလဲလာစီဖို႔ ဦးေဆာင္ႀကိဳးစား နီေရပုိင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးလုပ္ကိုင္နီေရ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါေရ။
သူကေတာ့ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕သူ ေဒၚသင္းသင္း ျဖစ္ပါေရ။
ဥပေဒပညာရွင္၊ တရားသူႀကီးတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ေကေလ့ အရာရွိအျဖစ္ကိုစြန္႔လႊတ္ခပနာ ေအာင္ျမင္ေရ လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားခသူပါ။ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕၏ တခုတည္းေသာ Shopping Center ကို တည္ေထာင္သူ ျဖစ္ေရပုိင္၊ အမ်ိဳးသမီးတိကို အေျခခံပနာ နီထိုင္မႈပံုစံတိကို ေျပာင္းလဲလာေအာင္ စည္း႐ံုး လႈံ႕ေဆာ္နီေရပုိင္ ေဒသမွာ စီးပြားေရး ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို ရွာေဖြႀကိဳးစားနီသူလဲ ျဖစ္ပါေရ။
ေဒလုပ္ငန္းတိလုပ္ကိုင္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ရံပံုေငြမတည္ပနာ ေဖာင္ေဒးရွင္းတခုကိုလည္း ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ခပါေရ။ သူဇာပုိင္ ႀကိဳစားခရလဲ၊ အခက္ အခဲတိ ဇာပုိင္ေက်ာ္ျဖတ္လဲ၊ လူမႈစီးပြား ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းတိ လုပ္ကိုင္ျဖစ္ဖို႔ ဇာပုိင္ အေၾကာင္းအရာတိက တြန္းအားပီးခလဲ စေရ အေၾကာင္းအရာတိက စိတ္၀င္စားစရာပါ။
“ထုတ္ကုန္မရွိေရ အရပ္ေဒသစြာ ၀င္ေငြမရွိေသာ မိသားစုနဲ႔ တူပါေရ။ မိသားစုတခုေရ ၀င္ေငြ မရွိေက က်န္ေရမိသားစုတိ ေအာက္ကိုနိမ့္က်လားဖုိ႔။ ယင္းပုိင္ပဲ အရပ္ေဒသတခုစြာ ေဒသ ထုတ္ကုန္ မရွိ၊ ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမရွိ၊ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုမရွိဆိုေက ယင္းေဒသက နိမ့္က်နီဖုိ႔စြာဗ်ာလ္။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း မလုပ္ႏိုင္ေလ။ မီးမရွိလို႔၊ အခု လွ်ပ္စစ္မီးရလာေရ ဇာေၾကာင့္ မလုပ္ကတ္ေသးလဲ။ လုပ္ဖို႔အတြက္ တြန္းအားလဲလိုေရ၊ ဆြဲအားလဲလိုေရ။ ကၽြန္မ႐ုိ႕ကေတာ့ တြန္းလဲတြန္းေရ ဆြဲလဲဆြဲေရ၊ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္ရာကိုေပါ့။”
ရန္ကုန္ ၀ိဇၨာႏွင့္ သိပၸံတကၠသိုလ္မွာ ဥပေဒ၀ိဇၨာဘြဲ႕ (B.A Law, LLB) ဘြဲ႕ရခပနာ ေရွ႕ေနအျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခပါေသးေရ။ ရန္ကုန္ ႏိုင္ငံျခား ဘာသာသင္ တကၠသိုလ္မွာ ျပင္သစ္ဘာသာကို သင္ယူခပါေသးေရ။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တရားသူႀကီး ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားေရး စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခပနာ တရားသူႀကီး တေယာက္ ျဖစ္လာခပါေရ။ ယင္းေခတ္အခ်ိန္ ရာထူးအေခၚအေ၀ၚအရ တရားေရး၀န္ထမ္း အဆင့္(၄)၊ လက္ရွိရာထူး အေခၚအေ၀ၚအရဆို ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ျဖစ္လာခပါေရ။ အစိုးရ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ အလုပ္လုပ္နီခဲ့ေကေလ့ အခ်ိန္ကာလ အေျခအနီအရ ၀န္ထမ္းလစာနဲ႔ ေရရွည္ ရပ္တည္ဖို႔ အခက္အခဲ ရွိလာေရအျပင္ ကိုယ္က်င့္တရားကို တန္ဖိုးထားသူ ျဖစ္ေရအတြက္ အဂတိမလိုက္ခဘဲ ကုိယ္ပိုင္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ျဖစ္ခေရလို႔ ေဒၚသင္းသင္းက ေျပာပါေရ။
“တရားသူႀကီးလို႔ ေျပာလိုက္ေက ကိုယ္လူတိ အျမင္နဲ႔ အၾကားမွာ အဓိပၸါယ္ေကာက္စြာတိက အမ်ိဳးမ်ိဳးပါ။ ကၽြန္မက ေဒမ်ိဳးတိ အျဖစ္မခံပါဘူး။ ယင္းအတြက္ေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းလုပ္နီေရ တေလွ်ာက္လံုးမွာလည္း အားလံုး ကင္းကင္းရွင္းရွင္းနဲ႔ နိုင္ငံ့ တာ၀န္ကို ပီပီျပင္ျပင္ လုပ္ေရ။ တကယ္လို႔ ၀န္ထမ္းလခနဲ႔ မေလာက္ခဲ့ေက ငါ ဇာပုိင္ ရပ္တည္ဖုိ႔လဲ၊ ၀င္လိုက္ေရ အခ်ိန္မွာလဲ ငါနဲ႔ ျဖစ္ဖုိ႔လား ဆိုစြာက စိတ္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါ။ မတင္မက်နန္႔။ ယင္းပုိင္ပဲ ၀န္ထမ္းဘ၀ထဲမွာ နီေရ၊ ႏွစ္ဖက္မိဘက အားလံုး ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ အဆင္ေျပေရ အတြက္ေၾကာင့္ ရေရလခနဲ႔ (အမ်ိဳးသားလဲ ၀န္ထမ္း၊ ကၽြန္မလဲ ၀န္ထမ္း) ရေရလခနဲ႔ လံုေလာက္ေအာင္ နီလို႔ရေရ။ သူလဲ ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္မရွာ၊ ကၽြန္မလဲအက်ိဳးအျမတ္မရွာ။ ၀န္ထမ္းဘ၀မွာ အလုပ္ လုပ္နီရင္းနဲ႔ ဟိုေျပာင္းဒီေရႊ႕ ဆိုစြာတိ လုပ္လာရေရ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အခက္အခဲတိကို ႀကံဳရေရ။ ကၽြန္မ ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ေတာ့ ေရရွည္ ရပ္တည္လို႔ မရယာ ဆိုပနာ ၉၀ ခုႏွစ္ ကတည္းက စီးပြားေရးကို တြဲလုပ္ေရ။ ကိုယ္ လုပ္နီေရ စီးပြားေရးက စိတ္ခ်ရေလာက္ေရ အနီအထား ေျခေထာက္ေပၚမွာ ရပ္ႏိုင္ေရဆိုေရ အေျခအနီကိုေရာက္ေတာ့ ၉၅ မွာ အလုပ္က ထြက္လိုက္ေရ။”
အမွန္ ႏႈတ္ထြက္ေရ အခ်ိန္မွာေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ထြက္ခြင့္ရခစြာမဟုတ္ဘဲ ပီးဆပ္မႈတိ၊ ဆံုး႐ံႉးမႈတိလည္း ရွိခရပါေရ။
“အလုပ္ကထြက္ေရအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မမွာ တရာ႐ံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနလိုင္စင္ရွိေရ။ ယင္း တရား႐ံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနလုိင္စင္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီးမွရာ ထြက္ခြင့္ရေရ။ ဇာေၾကာင့္လဲဆိုေက ကၽြန္မေယာကၡမက ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္နီလို႔။ အခုအခ်ိန္ထိလဲ ကၽြန္မျပန္မေလွ်ာက္ရသိ့။ ေဒခ်င့္က ကၽြန္မ႐ုိ႕ မိသားစုမွာ ႀကံဳရေရ အခက္အခဲေပါ့။”
၀န္ထမ္းအျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္ၿပီးေရအခါ ေမြးရပ္ေျမ ေက်ာက္ျဖဴကို အေျခခံပနာ လုပ္ငန္းတိထူေထာင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါေရ။ အေ၀းေျပး ကုန္စည္ ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္း၊ ပြဲ႐ံုလုပ္ငန္း၊ ေဆးလိပ္ လုပ္ငန္းတိကို ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ၿပီးေရ အခ်ိန္မွာေတာ့ ပို႔ကုန္၊ သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းကို တိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေရ အေျခအနီအထိ တိုးတက္လာခဲ့ပါၿပီ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ ၂၀၁၀ ၀န္းက်င္မွာပဲ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕မွာလဲ အေျပာင္း အလဲတိ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ေဒသ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းတိ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္တိေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားသားတိ အ၀င္အထြက္မ်ားေရ ေဒသတခု ျဖစ္လာခပါေရ။ ယင္းအခါ ေက်ာက္ျဖဴ လိုအပ္ခ်က္၊ ေဒသခံတိ ရရွိလာႏိုင္ေရ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း၊ သမား႐ိုးက် နီထိုင္ၾကေရ လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ နီထိုင္မႈပံုစံ အားနည္း ခ်က္တိ သတိျပဳမိပနာ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ေပၚမွာ တခါမွ မရွိဖူးေသးေရ လုပ္ငန္းအသစ္တခုကို တည္ေထာင္ဖို႔ ျဖစ္လာခပါေရ။ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ နာရီစင္နားမွာ Summit Center အမည္နဲ႔ Shopping Center (ကုန္တိုက္) တခုတည္ရွိၿပီးအဲ့ဒီ Center ကလည္း ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ရဲ့ တခုတည္းေသာ ေစ်း၀ယ္စင္တာ ျဖစ္ပါေရ။
“စင္တာတခုကိုတည္ေထာင္ဖုိ႔၊ ၿပီးေက ၿမိဳ႕ကိုလာေရ လူတိမွာေရာ၊ ၿမိဳ႕က လူတိမွာေရာ အေျပာင္းအလဲတခုေပါ့၊ ေဒ အေျပာင္းအလဲက ဇာလဲဆိုေက ကိုယ့္ေဒသ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း အေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ေစခ်င္ေရ။ အားလံုးအတြက္ အဆင္ေျပလြယ္ကူဖုိ႔ စနစ္တခု ျဖစ္လာေက နီထုိင္မႈ ပံုစံ Life Style တခုေျပာင္းလားေအာင္ ဆုိပနာ့ ေဒခ်င့္ကို ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ေရ။ ကိုယ့္ဘက္က ႐ုန္းကန္ရစြာတိ၊ ႀကိဳးစားရစြာတိ၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရစြာတိ အမ်ားႀကီးပါ။”
ေဒလုပ္ငန္းတည္ေထာင္ေရ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရး အက်ိဳးအျမတ္ထက္ ေဒသတြင္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းျဖစ္ေစဖို႔၊ ေက်ာက္ျဖဴေဒသ၏ အရင္းအျမစ္တိကို အသံုးခ်ပနာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတိျဖစ္လာစီဖို႔၊ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လိုသူတိ၏ နည္းပညာ လိုအပ္ခ်က္တိကို ကူညီျဖည့္ဆည္းပီဖို႔ ဆိုစြာတိလဲ ပါ၀င္ပါေရ။
“အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းပဲ လူတိုင္းက လိုခ်င္ေရ။ အဓိကအခ်က္က ေဒခ်င့္ပဲ။ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းတိ ေပၚေပါက္လာဖို႔အတြက္ အျပင္က လူတိ၊ လုပ္ငန္းႀကီးႀကီး လုပ္ႏိုင္ေရလူတိ၊ ေငြရင္း ေငြႏွီးမ်ားေရ လူတိ၊ လာပါ၊ လုပ္ပါ။ ေဒပုိင္ပဲ ကိုယ့္အရပ္ေဒသမွာရွိေရ၊ တိမ္ျမဳပ္နီေရ အလုပ္တိ၊ မြမ္းမံပနာ ကုန္ေခ်ာထုတ္ႏိုိင္ေရစြာတိ၊ ေအစြာတိကို ထုတ္ေဖာ္ေပးလိုက္မယ္ဆိုေကလဲ ကၽြန္မ႐ုိ႕မွာအေျခခံ သဘာ၀ ကုန္ၾကမ္းတိရွိပါေရ။ သယံဇာတတိစြာ နည္းေတာ့ နည္းနီဗ်ာလ္၊ ေယေလ့ မေပ်ာက္ဆံုးသိ့။ ေဒသယံဇာတတိ မေပ်ာက္ေသးခင္မွာ၊ ေဒသယံဇာတတိကို အေျခခံပနာ ကၽြန္မ႐ုိ႕က ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းတိ လုပ္ႏိုင္ရဖုိ႔။ နည္းပညာနန္႔ ဘေဇာင္ လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔လဲဆိုစြာ ကၽြန္မ႐ုိ႕ဘက္က ေလ့လာႏိုင္ရဖုိ႔။ ယင္းအတြက္ ပညာေပးဖို႔လိုေရ။”
ရည္ရြယ္ခ်က္တိကို အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ ႀကိဳးစားေရအခါမွာေတာ့ တေယာက္တည္းႀကိဳးစားစြာထက္ အဖြဲ႕တစ္ခုတည္ေထာင္ပနာ ႀကိဳးစားစြာက ပိုထိေရာက္ဖုိ႔လို႔ ယူဆေရအတြက္ ၂၀၁၇ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတိကို စည္း႐ံုးပနာ သႏၲာေျမဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္းကို တည္ေထာင္။ လူမႈစီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပညာေပးလႈပ္ရွားမႈတိ၊ လုပ္ငန္းစတင္သူတိကို ကူညီေပးေရ အလုပ္တိကို ဆက္တိုက္ တခုၿပီးတခုလုပ္ႏိုင္ခပါေရ။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘိုးဘြားရိပ္သာ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး၊ စားသံုးသူကာကြယ္ေရးဥပေဒပညာေပး၊ ေဒသထြက္ကုန္ အေသးစားလုပ္ငန္းတိ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ေစ်းကြက္၀င္ စားေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္နည္းသင္တန္းတိကို ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္လာႏိုင္ခပါေရ။ အထူးသျဖင့္ မိသားစုမွာ အေရးပါေရ အိမ္ရွင္မတိကို အေျခခံပနာ လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္လာႏိုင္ေအာင္ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ခစြာပါ။
“ကိုယ့္မွာ ရင္းႏွီးေရ ပတ္၀န္းက်င္၊ ကိုယ္နဲ႔ အတူတူရွိစြာက အမ်ိဳးသမီးအုပ္စု။ ေဒအမ်ိဳးသမီးတိကလည္း တကယ္ကို ပညာတတ္အုပ္စုတိ။ သူ႐ုိ႕တိမွာလဲ ႏွစ္အဆက္ဆက္ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ လုပ္လာေရ အတိ႔အႀကံဳတိရွိေရ။ နီရာေဒသေပါင္းစံုကို ေရာက္ဖူးေရ။ ကၽြန္မ႐ုိ႕ တကၠသိုလ္တက္ေရအခါက Hostel Life (အေဆာင္နီေက်ာင္းသူဘ၀) အျပည့္အစံုရွိခဖူးေရ။ အရပ္ေဒသေပါင္းစံုက လူေပါင္းစံုနဲ႔ ေပါင္းတတ္ေရ။ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုကို ကၽြန္မတို႔တြီ႔ရေရ။ ေဒခ်င္တိ့ကုိ အခုေခတ္ လူငယ္တိကို သင္ေပးသင့္ေရ အခ်က္တိ။ ကၽြန္မတို႔ ေတြ႕ရေရ အထဲမွာ အဆိုးဆံုးျဖစ္နီေရ အခ်က္က ဇာလဲဆိုေက တဖက္စြန္းေရာက္နီေရ အယူအဆတိ။ ကေကာင္းဆိုးေရ။ ကၽြန္မရုိ႕ေရ အစြန္းေရာက္ေရ ဆုိစြာထက္ သမာသမတ္က်က် အားလံုးကို မွန္မွန္ ကန္ကန္ ေတြးေခၚေျမႇာ္ျမင္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ရြာ ဇာပုိင္ တိုးတက္ဖို႔လဲဆိုေရ စိတ္ထားရွိရဖုိ႔။ ေဒခ်င့္ကမွ ကုိယ့္ၿမိဳ႕ကိုေရာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုေရာ ကိုယ့္အရပ္ေဒသ ကိုယ့္ျပည္နယ္တခုလံုး အမွန္တကယ္ ေဆာင္က်ဥ္းပီးႏိုင္ေရ လမ္း။ ကၽြန္မ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေရခါ တစ္ဦးတည္းလုပ္ေရ ဆိုစြာထက္ အဖြဲ႕အစည္း တရပ္အနီနဲ႔ လုပ္လိုက္ေရ အခါက်ေက ကၽြန္မ လက္လွမ္းမမီေရ က်န္ေရနီရာတိကိုပါ ေဒစြာေရာက္လားႏိုင္ေရ ဆိုပနာ ကၽြန္မကအဖြဲ႕ဖြဲ႕ဖို႔ မျဖစ္မနီ ႀကိဳးစားေရ။ ႀကိဳးစားေတာ့ ၂၀၁၇ ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ ဆိုင္သက္တမ္း တႏွစ္ျပည့္ေရနီ႔မွာ ေဒအဖြဲ႕ကိုအၾကမ္းဖ်ဥ္းစၿပီးဖြဲ႕ေရ။ ဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ ေလွ်ာက္ေရ။”
ေဖာင္ေဒးရွင္းကိုဖြဲ႕စည္းႏိုင္ဗ်ာလ္ ဆုိစြာနဲ႔ အထူးသျဖင့္ လူငယ္တိအတြက္ ပညာေရးနဲ႔ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းတိ ရရွိႏိုင္ဖို႔ ခ်က္ျခင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါေရ။ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ပါေမာကၡတိ ဖိတ္ေခၚၿပီးေက ေဟာေျပာပို႔ခ်ေပးစြာ၊ ေဒသထြက္ကုန္ အစားအေသာက္တိ အဆင့္မီ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ေစ်းကြက္၀င္ဖို႔ ကူညီေပးစြာ၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းနဲ႔ စားသံုးသူကာကြယ္ေရးဥပေဒ ပညာေပး ေဆာင္ရြက္စြာနဲ႔ အပတ္စဥ္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးပညာေပး လႈပ္ရွားစြာတိကို လုပ္ကိုင္နီၾကပါေရ။ သူ တည္ေထာင္ေရ သႏၲာေျမေဖာင္ေဒးရွင္းမွာ ဦးေဆာင္သူတိ အားလံုးက ပညာတတ္ အမ်ိဳးသမီးအၿငိမ္းစား အရာရွိႀကီးတိနဲ႔ အၿငိမ္းစားဆရာမတိျဖစ္ၾကပါေရ။ ဦးေဆာင္သူ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ၂၀၊ အဖြဲ႕၀င္ ၅၀ ေက်ာ္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းေရ သႏၲာေျမဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေဖာင္ေဒးရွင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ အမ်ိဳးသားေရးေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံလုပ္ေရ အဖြဲ႕အစည္းတခုမဟုတ္ဘဲ လူမႈစီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး နီထိုင္မႈပံုစံ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေရးအတြက္ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္နီေရအဖြဲ႕တခုျဖစ္စြာက ထူးျခားနီပါေရ။
“ဆုိခါ မိန္းမတိ ဇာျဖစ္လို႔ ေဒပုိင္ ဦးစီးပနာ လုပ္ကတ္လဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ိဳးသမီးဦးေရစြာ ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ပါေရ။ ဒီငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေသာ လူတိက ကိုယ့္မွာရွိေရ ကိုယ္စြမ္း ဉာဏ္စြမ္းတိကို စိုက္ထုတ္ၿပီး လုပ္ေပးလိုက္ေက တိုင္းျပည္က မနည္းတိုးတက္လာဖုိ႔။ ေဒငါးဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေသာ မိန္းမတိက ငါ႐ုိ႕က မိန္းမပဲ ေယာက်ာ္းတိ ေနာက္တန္းမွာ နီဖုိ႔ဆိုေက တိုးတက္ဖို႔ေႏွးလားဖုိ႔။”
ဆရာမေဒၚသင္းသင္းက သူကိုယ္တိုင္လဲ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းႏိုင္ခဲ့ေရပုိင္ သူ႔ပါတ္၀န္းက်င္၊ သူ႔မ်ိဳးဆက္၊ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းတခုလံုး အေတြးအေခၚ အမူအက်င့္တိ ေျပာင္းလဲလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တိ သူ႔ ယံုၾကည္ခ်က္တိ အတိုင္းျဖစ္လာႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းနီဆဲပါ။
“မွန္မွန္ကန္ကန္ အေတြးအေခၚမရွိေက ေဒစြာေရ ဇာခ်င့္လဲဆိုေက ေရွ႕ကလားေရ လူတိက အေတြးအေခၚအမွားတခုကို ထည့္ေပးလိုက္ေက ေနာက္ကလိုက္လာေရ လူတိေရ ယင္းအေတြးအေခၚ အမွားေနာက္ကို လိုက္သြားကတ္ေက လူမ်ိဳးအားလံုးဒုကၡေရာက္လားဖုိ႔။”
527 total views, 1 views today