ကုိေအာင္ ၊ ႐ုိးမေရဒီယုိမဂၢဇင္း

ရခိုင္ျပည္နယ္ကလူငယ္ေတြရဲ့ စိတ္ပိုင္း၊ ရုပ္ပိုင္းအမူအက်င့္ေတြ ေျပာင္းလဲလာၿပီး ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေစဖို႔၊ ေဒသခံ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ အိမ္ရွင္မေတြ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းရရွိေစဖို႔၊ ေနထိုင္မႈ ပံုစံေျပာင္းလဲလာေစဖို႔ ဦးေဆာင္ႀကိဳးစားေနသလို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ရဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

သူကေတာ့ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕သူ ေဒၚသင္းသင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပေဒပညာရွင္၊ တရားသူႀကီးတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အရာရွိအျဖစ္ကိုစြန္႔လႊတ္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့သူပါ။ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ရဲ့ တခုတည္းေသာ Shopping Center ကို တည္ေထာင္သူ ျဖစ္သလို၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အေျခခံၿပီး ေနထိုင္မႈပံုစံေတြကို ေျပာင္းလဲလာေအာင္ စည္း႐ံုး လႈံ႕ေဆာ္ေနသလို ေဒသတြင္းစီးပြားေရး ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကိုရွာေဖြႀကိဳးစားေနသူလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုပ္ငန္းေတြလုပ္ကိုင္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ရံပံုေငြမတည္ၿပီး ေဖာင္ေဒးရွင္းတခုကိုလည္း ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ခဲ့ ပါတယ္။ သူဘယ္လို ႀကိဳစားခဲ့ရသလဲ၊ အခက္အခဲေတြ ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သလဲ၊ လူမႈစီးပြား ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာေတြက တြန္းအားေပးခဲ့သလဲ စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက စိတ္၀င္စားစရာပါ။

“ထုတ္ကုန္မရွိေသာ အရပ္ေဒသဟာ ၀င္ေငြမရွိေသာ မိသားစုနဲ႔ တူပါတယ္။ မိသားစုတခုသည္ ၀င္ေငြ မရွိရင္ က်န္တဲ့မိသားစုေတြရဲ့ ေအာက္ကိုနိမ့္က်သြားမယ္။ အဲ့လိုပဲအရပ္ေဒသတခုဟာအဲ့ဒီေဒသရဲ့ ထုတ္ကုန္ မရွိ၊ ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမရွိ၊ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုမရွိဆိုရင္ အဲ့ဒီေဒသကနိမ့္က်ေနမွာပဲ။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း မလုပ္ႏိုင္ဘူးေလ။ မီးမရွိလို႔၊ အခု လွ်ပ္စစ္မီးရလာတယ္ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ၾကေသးလဲ။ လုပ္ဖို႔အတြက္ တြန္းအားလဲလိုတယ္၊ ဆြဲအားလဲလိုတယ္။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ တြန္းလဲတြန္းတယ္ ဆြဲလဲဆြဲတယ္၊ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္ရာကိုေပါ့။”

ရန္ကုန္ ၀ိဇၨာႏွင့္ သိပၸံတကၠသိုလ္မွာ ဥပေဒ၀ိဇၨာဘြဲ႕ (B.A Law, LLB) ဘြဲ႕ရခဲ့ၿပီးေရွ႕ေနအျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ရန္ကုန္ ႏိုင္ငံျခားဘာသာသင္ တကၠသိုလ္မွာ ျပင္သစ္ဘာသာကို သင္ယူခဲ့ပါ ေသးတယ္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တရားသူႀကီး ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားေရးစာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး တရားသူႀကီး တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္အခ်ိန္ ရာထူးအေခၚအေ၀ၚအရ တရားေရး၀န္ထမ္း အဆင့္(၄)၊ လက္ရွိရာထူး အေခၚအေ၀ၚအရဆို ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကာလ အေျခအေနအရ ၀န္ထမ္းလစာနဲ႔ ေရရွည္ ရပ္တည္ဖို႔ အခက္အခဲ ရွိလာတဲ့အျပင္ ကိုယ္က်င့္တရားကို တန္ဖိုးထားသူျဖစ္တဲ့အတြက္ အဂတိမလိုက္ခဲ့ဘဲ ကုိယ္ပိုင္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ေဒၚသင္းသင္းကေျပာပါတယ္။

“တရားသူႀကီးလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ကိုလူေတြရဲ့ အျမင္နဲ႔ အၾကားမွာအဓိပၸါယ္ေကာက္တာေတြကအမ်ိဳးမ်ိဳးပါ။ ကၽြန္မက ဒါမ်ိဳးေတြ အျဖစ္မခံပါဘူး။ အဲ့ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းလုပ္ေနတဲ့ တေလွ်ာက္လံုးမွာလည္း အားလံုး ကင္းကင္းရွင္းရွင္းနဲ႔ နိုင္ငံ့တာ၀န္ကို ပီပီျပင္ျပင္ လုပ္တယ္။ တကယ္လို႔ ၀န္ထမ္းလခနဲ႔ မေလာက္ခဲ့ရင္ ငါ ဘယ္လုိ ရပ္တည္မလဲ၊ ၀င္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာလဲ ငါနဲ႔ ျဖစ္ပါ့မလား ဆိုတာက ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါပဲ။ မတင္မက်နဲ႔။ အဲ့လိုနဲ႔ပဲ ၀န္ထမ္းဘ၀ထဲမွာေနတယ္၊ ႏွစ္ဖက္မိဘက အားလံုး ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ အဆင္ေျပတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ရတဲ့လခနဲ႔ (အမ်ိဳးသားလဲ ၀န္ထမ္း၊ ကၽြန္မလဲ ၀န္ထမ္း) ရတဲ့လခနဲ႔ လံုေလာက္ေအာင္ ေနလို႔ရတယ္။ သူလဲ ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္မရွာ၊ ကၽြန္မလဲအက်ိဳးအျမတ္မရွာ။ ၀န္ထမ္းဘ၀မွာ အလုပ္ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ဟိုေျပာင္းဒီေရႊ႕ ဆိုတာေတြ လုပ္လာရတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အခက္အခဲေတြကို ႀကံဳရတယ္။ ကၽြန္မ ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ေတာ့ ေရရွည္ ရပ္တည္လို႔ မရေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ၉၀ ခုႏွစ္ကတည္းက စီးပြားေရးကို တြဲလုပ္တယ္။ ကိုယ္ လုပ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးကစိတ္ခ်ရေလာက္တဲ့ အေနအထား ေျခေထာက္ေပၚမွာ ရပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ႔ အေျခအေနကိုေရာက္ေတာ့ ၉၅ မွာ အလုပ္က ထြက္လိုက္တယ္။”

တကယ္ႏႈတ္ထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ထြက္ခြင့္ရခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ ေပးဆပ္မႈေတြ၊ ဆံုး႐ံႉးမႈေတြလည္း ရွိခဲ့ရပါတယ္။

“အလုပ္ကထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မမွာတရာ႐ံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနလိုင္စင္ရွိတယ္။ အဲ့ဒီတရား႐ံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနလုိင္စင္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီးမွ ထြက္ခြင့္ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မေယာကၡမက ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္ေနလို႔တဲ့။ အခုအခ်ိန္ထိလဲ ကၽြန္မျပန္မေလွ်ာက္ရေသးဘူး။ ဒါက ကၽြန္မတို႔ မိသားစုမွာ ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲေပါ့။”

၀န္ထမ္းအျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္ၿပီးတဲ့အခါ ေမြးရပ္ေျမေက်ာက္ျဖဴကိုအေျခခံၿပီးလုပ္ငန္းေတြထူေထာင္ လုပ္ကိုင္ ခဲ့ပါတယ္။ အေ၀းေျပး ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း၊ ပြဲ႐ံုလုပ္ငန္း၊ ေဆးလိပ္လုပ္ငန္းေတြကို ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ပို႔ကုန္၊ သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းကိုတိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနအထိ တိုးတက္လာခဲ့ပါၿပီ။အဲ့ဒီအခ်ိန္ ၂၀၁၀ ၀န္းက်င္ မွာပဲေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕မွာလဲ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ေဒသရဲ့ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အ၀င္အထြက္မ်ားတဲ့ ေဒသတခု ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါ ေက်ာက္ျဖဴရဲ့ လိုအပ္ခ်က္၊ ေဒသခံေတြ ရရွိလာႏိုင္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း၊ သမား႐ိုးက် ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ ေနထိုင္မႈပံုစံရဲ့ အားနည္း ခ်က္ေတြ သတိျပဳမိၿပီး ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ေပၚမွာတခါမွ မရွိဖူးေသးတဲ့ လုပ္ငန္းအသစ္တခုကိုတည္ေထာင္ဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ နာရီစင္နားမွာ Summit Center အမည္နဲ႔ Shopping Center (ကုန္တိုက္) တခုတည္ရွိၿပီးအဲ့ဒီ Center ကလည္း ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ရဲ့ တခုတည္းေသာ ေစ်း၀ယ္စင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

“ဒီလိုစင္တာတခုကိုတည္ေထာင္မယ္ အဲ့ဒါၿပီးသြားရင္ ၿမိဳ႕ကိုလာတဲ့ လူေတြမွာေရာ၊ ၿမိဳ႕က လူေတြမွာေရာ အေျပာင္းအလဲတခုေပါ့၊ အဲ့ဒီအေျပာင္းအလဲက ဘာလဲဆိုရင္ ကိုယ့္ေဒသ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း အေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အားလံုးအတြက္ အဆင္ေျပလြယ္ကူမယ့္ စနစ္တခု ျဖစ္လာရင္ ေနထုိင္မႈ ပံုစံLige Style တခုေျပာင္းသြားေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ဒါကို ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္တယ္။ ကိုယ့္ဘက္က ႐ုန္းကန္ရတာေတြ၊ ႀကိဳးစားရတာေတြ၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။”

ဒီလုပ္ငန္းတည္ေထာင္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးအက်ိဳးအျမတ္ထက္ ေဒသတြင္းအလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းျဖစ္ေစဖို႔၊ ေက်ာက္ျဖဴေဒသရဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြကိုအသံုးခ်ၿပီးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြျဖစ္လာေစဖို႔၊ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လိုသူေတြရဲ့ နည္းပညာလိုအပ္ခ်က္ေတြကိုကူညီျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ဆိုတာေတြလဲ ပါ၀င္ပါတယ္။

“အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းပဲလူတိုင္းကလိုခ်င္တယ္။ အဓိကအခ်က္ကဒါပါပဲ။ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚေပါက္လာဖို႔အတြက္ အျပင္ကလူေတြ၊ လုပ္ငန္းႀကီးႀကီးလုပ္ႏိုင္တဲ့လူေတြ၊ ေငြရင္း ေငြႏွီးမ်ားတဲ့ လူေတြ၊ လာပါ၊ လုပ္ပါ။ အဲ့ဒီလိုပဲကိုယ့္အရပ္ေဒသမွာရွိတဲ့၊ တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြ၊ မြမ္းမံၿပီးေတာ့ ကုန္ေခ်ာထုတ္ႏိုိင္တဲ့ဟာေတြ၊ ဒါေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေပး လိုက္မယ္ဆိုရင္လဲ ကၽြန္မတို႔မွာအေျခခံ သဘာ၀ကုန္ၾကမ္းေတြရွိပါတယ္။ သယံဇာတေတြဟာနည္းေတာ့ နည္းေနၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ မေပ်ာက္ဆံုးေသးဘူး။ ဒီသယံဇာတေတြ မေပ်ာက္ေသးခင္မွာ၊ ဒီသယံဇာတေတြကိုအေျခခံၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔က ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ႏိုင္ရမယ္။ နည္းပညာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ဘက္က ေလ့လာႏိုင္ရမယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ ပညာေပးဖို႔လိုတယ္။”

ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုအေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အခါမွာေတာ့ တေယာက္တည္းႀကိဳးစားတာထက္ အဖြဲ႕တစ္ခု တည္ေထာင္ၿပီး ႀကိဳးစားတာကပိုၿပီးထိေရာက္မယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ၂၀၁၇ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကို စည္း႐ံုးၿပီး သႏၲာေျမဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေဖာင္ေဒးရွင္းကို တည္ေထာင္ၿပီး လူမႈစီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ပညာေပးလႈပ္ရွားမႈေတြ၊ လုပ္ငန္းစတင္သူေတြကိုကူညီေပးတဲ့ အလုပ္ေတြကိုဆက္တိုက္တခုၿပီးတခုလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘိုးဘြားရိပ္သာကူညီေထာက္ပံ့ေရး၊ စားသံုးသူကာကြယ္ေရးဥပေဒပညာေပး၊ ေဒသထြက္ကုန္ အေသးစားလုပ္ငန္းေတြ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ေစ်းကြက္၀င္ စားေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္နည္းသင္တန္းေတြကို ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိသားစုမွာအေရးပါတဲ့ အိမ္ရွင္မေတြကို အေျခခံၿပီး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ လာႏိုင္ေအာင္ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ။

“ကိုယ့္မွာရင္းႏွီးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ ကိုယ္နဲ႔ အတူတူရွိတာကအမ်ိဳးသမီးအုပ္စု။ ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း တကယ္ကို ပညာတတ္အုပ္စုေတြ။ သူတို႔ေတြမွာလဲ ႏွစ္အဆက္ဆက္ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာလုပ္လာတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြရွိတယ္။ ေနရာေဒသေပါင္းစံုကို ေရာက္ဖူးတယ္။ ကၽြန္မတို႔ တကၠသိုလ္တက္တဲ့အခါက Hostel Life (အေဆာင္ေနေက်ာင္းသူဘ၀) အျပည့္အစံုရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အရပ္ေဒသေပါင္းစံုကလူေပါင္းစံုနဲ႔ ေပါင္းတတ္တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုကို ကၽြန္မတို႔ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေတြကိုအခုေခတ္ လူငယ္ေတြကိုသင္ေပးသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြ။ ကၽြန္မတို႔ ေတြ႕ရတဲ့ အထဲမွာအဆိုးဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္ကဘာလဲဆိုေတာ့ တဖက္စြန္းေရာက္ေနတဲ့ အယူအဆေတြ။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ ကၽြန္မတို႔သည္ အစြန္း ေရာက္တဲ့ဟာထက္ သမာသမတ္က်က် အားလံုးကို မွန္မွန္ ကန္ကန္ ေတြးေခၚေျမႇာ္ျမင္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ရြာ ဘယ္လို တိုးတက္ဖို႔လဲဆိုတဲ့ စိတ္ထားရွိရမယ္။ ဒါကမွ ကုိယ့္ၿမိဳ႕ကိုေရာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုေရာ ကိုယ့္အရပ္ေဒသ ကိုယ့္ျပည္နယ္တခုလံုး အမွန္တကယ္ ေဆာင္က်ဥ္း ေပးႏိုင္တဲ့ လမ္း။ ကၽြန္မျပန္စဥ္းစားေတာ့ တဦးတည္းလုပ္တယ္ဆိုတာထက္ အဖြဲ႕အစည္း တရပ္အေနနဲ႔ လုပ္လိုက္တဲ့အခါက်ရင္ ကၽြန္လက္လွမ္းမမီတဲ့ က်န္တဲ့ေနရာေတြကိုပါ ဒီဟာေရာက္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကအဖြဲ႕ဖြဲ႕ဖို႔ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစားတယ္။ ႀကိဳးစားေတာ့ ၂၀၁၇ ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ ကၽြန္မရဲ့ ဆိုင္သက္တမ္း တႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔မွာ ကၽြန္မဒီအဖြဲ႕ကိုအၾကမ္းဖ်ဥ္းစၿပီးဖြဲ႕တယ္။ ဖြဲ႕ၿပီးေတာ့ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ ေလွ်ာက္တယ္။”

ေဖာင္ေဒးရွင္းကိုဖြဲ႕စည္းႏိုင္ၿပီဆုိတာနဲ႔ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြအတြက္ ပညာေရးနဲ႔ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းေတြ ရရွိႏိုင္ဖို႔ ခ်က္ျခင္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ပါေမာကၡေတြ ဖိတ္ေခၚၿပီးေဟာေျပာပို႔ခ်ေပးတာ၊ ေဒသထြက္ကုန္ အစားအေသာက္ေတြ အဆင့္မီထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ေစ်းကြက္၀င္ဖို႔ ကူညီေပးတာ၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းနဲ႔ စားသံုးသူ ကာကြယ္ေရးဥပေဒ ပညာေပး ေဆာင္ရြက္တာနဲ႔ အပတ္စဥ္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ပညာေပး လႈပ္ရွားတာေတြကို လုပ္ကိုင္ေနၾကပါတယ္။ သူတည္ေထာင္တဲ့ သႏၲာေျမေဖာင္ေဒးရွင္းမွာဦးေဆာင္သူေတြ အားလံုးက ပညာတတ္ အမ်ိဳးသမီးအၿငိမ္းစား အရာရွိႀကီးေတြနဲ႔ အၿငိမ္းစားဆရာမေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဦးေဆာင္သူအမ်ိဳးသမီးႀကီး ၂၀၊ အဖြဲ႕၀င္ ၅၀ ေက်ာ္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ သႏၲာေျမဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေဖာင္ေဒးရွင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ အမ်ိဳးသားေရး ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံလုပ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတခုမဟုတ္ဘဲ လူမႈစီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေနထိုင္မႈပံုစံ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေရးအတြက္

“အဲ့ဒီေတာ့ မိန္းမေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုဦးစီးၿပီးလုပ္ရလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ိဳးသမီးဦးေရဟာ ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ပါတယ္။ ဒီငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေသာလူေတြကကိုယ့္မွာရွိတဲ့ ကိုယ္စြမ္း ဉာဏ္စြမ္းေတြကို စိုက္ထုတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေပးလိုက္ရင္ တိုင္းျပည္ကမနည္းတိုးတက္လာမယ္။ ဒီငါးဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေသာ မိန္းမေတြက ငါတုိ႔ကမိန္းမပဲေယာက်ာ္းေတြရဲ့ ေနာက္တန္းမွာေနမယ္ဆိုရင္ တိုးတက္ဖို႔ေႏွးမယ္။”

ဆရာမေဒၚသင္းသင္းက သူကိုယ္တိုင္လဲေအာင္ျမင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းႏိုင္ခဲ့သလို သူ႔ပါတ္၀န္းက်င္၊ သူ႔မ်ိဳးဆက္၊ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းတခုလံုးရဲ့ အေတြးအေခၚ အမူအက်င့္ေတြ ေျပာင္းလဲလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ သူ႔ရဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ အတိုင္းျဖစ္လာႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနဆဲပါ။

“မွန္မွန္ကန္ကန္ အေတြးအေခၚမရွိရင္ ဒီဟာသည္ ဘယ္လိုဟာလဲဆိုေတာ့ ေရွ႕ကသြားတဲ့ လူေတြက အေတြး အေခၚအမွားတခုကို ထည့္ေပးလိုက္ရင္ ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ လူေတြသည္ အဲ့ဒီ အေတြးအေခၚ အမွားေနာက္ကို လိုက္သြားၾကရင္ လူမ်ိဳး အားလံုးဒုကၡေရာက္မွာပဲ”

 658 total views,  1 views today